Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέει: «Ὥσπερ ὁ ἀρώματα βαστάζων, καί μή θέλων ἐκ τῆς ὀσμῆς ἐλέγχεται· οὕτως ὁ πνεῦμα Κυρίου ἔχων, ἐκ τῶν ἑαυτοῦ λόγων γνωρίζεται καί τῆς ταπεινώσεως». Τί ὡραῖο εἶναι αὐτό!

Νά τό ἑρμηνεύσουμε: ὅπως, λέει, αὐτός πού βαστάζει ἀρώματα, πού ἔχει πάνω του ἀρώματα καί χωρίς νά θέλει ἐλέγχεται, δηλαδή τόν καταλαβαίνεις.. ἀφοῦ εὐωδιάζουν τά ἀρώματα πού ἔχει βάλει πάνω του, ἐλέγχεται ἀπό τήν ὀσμή, ἔτσι, λέει, καί αὐτός πού ἔχει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, πού εἶναι εὐωδία πνευματική, εὐωδία Χριστοῦ, ἀπό τά λόγια του ἐλέγχεται. Τόν καταλαβαίνεις ἀπό τά λόγια του, πού εὐωδιάζουν, πού εἶναι λόγια ἀρωματισμένα μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Καί λές τί ὡραῖα πού εἶναι αὐτά…

Πῶς εἶχε ὁ Κύριος αὐτή τή Χάρη! Κατεξοχήν ὁ Κύριος… καί κρεμόντουσαν ἀπό τό στόμα Του καί λέγανε: «ποτέ δέν λάλησε ἄνθρωπος, ὅπως Αὐτός ὁ ἄνθρωπος». Ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἦταν στό στόμα τοῦ Χριστοῦ μας. Καί ἔτσι καί στά στόματα τῶν Ἁγίων.

Ἔτσι, ἕνας πού ἔχει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, τόν καταλαβαίνεις ἀπό τά λόγια του καί ἀπό τήν ταπείνωσή του. Προσπαθοῦν οἱ Ἅγιοι νά κρυφτοῦνε. Δέν μποροῦν νά κρυφτοῦν, τούς προδίδει ἡ εὐωδία τῶν λόγων τους καί ἡ ταπείνωσή τους.

Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 28 – 1 – 2018)