Ό π. Άνατόλιος είχε πει: «Ή υπερηφάνεια έρχεται με διάφορες μορφές. Υπάρχει ή εγκόσμια υπερηφάνεια. Αυτή συνίσταται στη γνώση. Υπάρχει κι ή πνευματική υπερηφάνεια. πού συνίσταται στη φιλαυτία. Οί άνθρωποι πού περιμένουν να πραγματοποιήσουν όλα όσα σκέφτονται μέ τό νου τους, θά παραφρονήσουν πραγματικά.

Πώς μπορεί ό νους μας νά προχωρήσει όταν είναι αδύναμος ή διεφθαρμένος; Φρόντισε να εκμεταλλευτείς όσα εκείνος μπορεί να σου δώσει, μην κάνεις μεγαλύτερα σχέδια, μην απαιτείς περισσότερα από τή διάνοιά σου. Δάσκαλός μας πρέπει να είναι ή ταπείνωση. Ό Θεός ύπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δέ δίδωσι χάριν. Κι ή χάρη τού Θεού είναι τά πάντα…Ή μέγιστη σοφία σου αυτή πρέπει να είναι.

 Ταπείνωσε τόν εαυτό σου καί λέγε μέσα σου: “ ’Αν καί δέν είμαι παρά μιά ταπεινή σκόνη, ό Θεός μέ φροντίζει. Γενηθήτω τό θέλημα τού Θεού.” ’Αν αυτό δέν τό λές μόνο μέ τό νου σου, μα και μέ τήν καρδιά σου καί μάλιστα μέ ειλικρίνεια και παρρησία, όπως αρμόζει στόν αληθινό χριστιανό· κι αν εμπιστεύεσαι τόν Κύριο κι έχεις σταθερή πρόθεση να υποταχτείς στό θέλημά Του ότι κι αν γίνει, χωρίς γογγυσμό, τότε τά σύννεφα θα σκορπιστούν μπροστά σου καί θά δεις τόν ήλιο να σέ θερμαίνει καί να σέ φωτίζει. Τότε θά γνωρίσεις καί θά νιώσεις τήν αληθινή χαρά του Κυρίου, όλα θα σου φαίνονται διάφανα καί καθαρά, ή ψυχή σου θα φωτιστεί καί θα πάψεις να βασανίζεσαι».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑΣ. ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΟΤΣΗΣ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/06/blog-post_727.html