«Ὁ τρόπος τῆς μυστικῆς ἕνωσης μὲ τὸν ἄλλον κατά τόν Ἅγιο Πορφύριο»
Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου
Ἀπόσπασμα 12/3/2011
«Μπορεῖς νὰ μάθεις», ἔλεγε ὁ Γέροντας Άγιος Πορφύριος, νὰ στέλνεις καλὴ δύναμη στὸν ἄλλον καὶ ἐκεῖνος νὰ σὲ πλησιάζει χωρὶς νὰ ξέρει τὸ γιατί». Ὅταν ἀγαπᾶς, ὁ ἄλλος τὸ καταλαβαίνει, τὸ εἰσπράττει. Μπορεῖ νὰ μὴν τοῦ λὲς τίποτα καὶ εἶναι καλλίτερα νὰ μὴν τοῦ λές, γιατὶ ὅταν τοῦ τὸ λές, δημιουργεῖς μία ἀντίδραση στὸν ἄλλον· ἔτσι εἶναι ἡ ψυχολογία μας. Καὶ ὅταν μᾶς δίνουν κάτι, μέσα μας δημιουργεῖται μία ἀντίδραση. Νιώθουμε κάπως ὑποχρεωμένοι καὶ ἀντὶ νὰ ἐκφράσουμε εὐγνωμοσύνη, πολλὲς φορὲς βγαίνει τὸ ἀντίθετο, βγαίνει καὶ μίσος τοὺς εὐεργέτες μας. Ἐνῷ ἄν δὲν τοῦ μιλήσεις καὶ προσευχηθεῖς, τὸ δέχεται πολὺ καλλίτερα, καὶ αἰσθάνεται πολὺ ὡραῖα κοντά σου καὶ θέλει νὰ εἶναι κοντά σου. Λέμε, πῶς νὰ κερδίσω τὸν τάδε, πῶς νὰ τὸν φέρω ἐκεῖ ποὺ θέλω· νὰ κάνεις μυστικὴ προσευχὴ καὶ θὰ δεῖς ποὺ θὰ ‘ρθεῖ μόνος του. Γιατὶ θὰ καταλάβει ὅτι ‘ξέρεις αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος βρὲ παιδί μου μ’ ἀγαπάει καὶ νιώθω πολὺ ὡραῖα κοντά του’.
«Μόνο μὲ τὴ Θεία Χάρη», ἔλεγε ὁ Γέροντας, «μποροῦν δύο ἄνθρωποι νὰ ἑνωθοῦν πραγματικά». Μὲς στὸν γάμο, αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός, νὰ ἑνωθοῦν δύο ἄνθρωποι. Πῶς θὰ ἑνωθοῦν; Δὲν γίνεται ἁπλῶς ἐξωτερικά, νὰ ζοῦμε μαζὶ στὸ ἴδιο σπίτι· καὶ νὰ ζεῖς στὸ ἴδιο σπίτι δὲν γίνεσαι ἕνα μὲ τὸν ἄλλον.Μπορεῖ νὰ εἶσαι τελείως ξένος, ὅπως δυστυχῶς συμβαίνει στὴν πλειονότητα τῶν περιπτώσεων καὶ δὲν θέλει νὰ δεῖ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Καὶ κάθονται πῶς; Κάθονται συμβατικά. Σήμερα δὲν κάθονται κιόλας, τὸ διαλύουν· γι’αὐτὸ εἶναι ὅλοι μὲ δεύτερο καὶ τρίτο γάμο. Γιατί; Γιατί τὸ μυστικὸ γιὰ νὰ γίνεις ἕνα εἶναι ἡ Θεία Χάρη. Νά γιατὶ ἡ Ἐκκλησία, ἄς τὸ ποῦμε, ἔρχεται καὶ σὲ εὐλογεῖ καὶ σοῦ λέει, γιὰ νὰ κάνεις σπιτικό, γιὰ νὰ κάνεις οἰκογένεια, πρέπει νὰ περάσεις μέσα ἀπὸ τὸ Μυστήριο· νὰ πάρεις αὐτὴ τὴ Χάρη τοῦ γάμου, τὸ Μυστήριο τοῦ γάμου. Ἀλλὰ ὄχι ἁπλῶς νὰ τὴν πάρεις καὶ νὰ κάνεις μετὰ ὅλα τὰ ἀντίθετα· νὰ τὴν φυλάξεις κιόλας τὴ Χάρη, ἡ ὁποία αὐτὴ Χάρη θὰ σὲ κάνει ἕνα μὲ τὸν ἄλλον.
«Μποροῦν δύο ἄνθρωποι», ἔλεγε ὁ Γέροντας, «λέγοντας τὴν εὐχὴ νὰ ἑνωθοῦν μυστικὰ κι ἄς εἶναι χιλιόμετρα μακριὰ ὁ ἕνας ἀπ’τὸν ἄλλον καὶ νὰ γίνουν ἕνα, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ἀπόσταση ποὺ τοὺς χωρίζει». Καὶ δίνει πολλὴ χαρὰ ἡ ἕνωση αὐτή. Μποροῦμε νὰ ἑνωθοῦμε ἄν κάνουμε μυστικὴ ζωή, χωρὶς νὰ λέμε λόγια γιὰ τὴν ἀγάπη. Ἔτσι, ἀβίαστα ἑνώνεσαι μὲ τὴ μυστικὴ ζωὴ μὲ ἔρωτα. Αὐτὸς ποὺ ἀγαπᾶ στέλνει καλὴ δύναμη. Αὐτὴ πάει πλούσια ἀλλὰ ἁπαλὰ σὰν θροῦς, σὰν τὸ θρόϊσμα ποὺ λέει καθὼς τὸ γράφει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη· «οὖς ζηλώσεως ἀκροᾶται τὰ πάντα, καὶ θροῦς γογγυσμῶν οὐκ ἀποκρύπτεται»(Σοφ. Σολ. 1, 10). Τί σημαίνει αὐτό; Τὸ προσεκτικὸ αὐτί, τὸ οὖς τοῦ Θεοῦ τὸ ὁποῖο εἶναι οὖς ζηλώσεως, δηλαδὴ ὁ Θεὸς εἶναι ζηλωτής, μᾶς θέλει δικούς Του ἀποκλειστικά, ὅπως ὁ σύζυγος τὴν σύζυγο τὴν θέλει ἀποκλειστικά, δὲν μπορεῖ νὰ κοιτάει καὶ ἀλλοῦ. Ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπάει, μᾶς θέλει δικούς Του, ἀποκλειστικὰ δικούς Του, ὄχι νὰ κοιτᾶμε καὶ ἀλλοῦ, νὰ ἔχουμε καὶ ἄλλες ἀγάπες.
Τὸ αὐτὶ λοιπόν, τὸ προσεκτικὸ αὐτὶ τοῦ Θεοῦ ἀκούει τὸ καθετὶ καὶ τὰ ψιθυριστὰ παράπονα δὲν μποροῦν νὰ κρυφτοῦν ἀπὸ Αυτόν. Καὶ ὁ ἐλάχιστος γογγυσμὸς φτάνει στὰ αὐτιὰ τοῦ Θεοῦ. Πάει σὰν θροῦς καὶ φτάνει στὸν Θεό, καὶ φτάνει καὶ στοὺς ἄλλους.
«Πολὺ χάρηκα», λέει ὁ Γέροντας, «ποὺ τὴ βρῆκα τὴ λέξη αὐτή, ‘θροῦς’! Μπορεῖς νὰ μάθεις νὰ στέλνεις καλὴ δύναμη στὸν ἄλλον καὶ ἐκεῖνος νὰ σὲ πλησιάζει χωρὶς νὰ ξέρει τὸ γιατί». Εἶναι πολὺ ὡραῖα αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Γέροντας Άγιος Πορφύριος!