Η τιμωρία τού απατεώνα διαβόλου καί εκείνων πού αυτός εξαπατά. Η μια πλευρά αυτής της διήγησης πρώτα μάς διδάσκει ότι πρέπει να αποφεύγουμε να δεχόμαστε τις κακές συμβουλές. Ο δράστης της απάτης, χωρίς αμφιβολία, καταδικάζεται καί τιμωρείται, όπως του αξίζει. Κι αυτός όμως που έπεσε θύμα της απάτης του, δεν διαφεύγει την ποινή, παρόλο πού δεν είναι τόσο αυστηρή όσο εκείνη του δράστη. Το δίδαγμα μέσα στην ιστορία είναι ολοφάνερο. Ο Αδάμ πού εξαπατήθηκε -ή μάλλον για να μιλήσουμε μέ τη γλώσσα του αποστόλου Παύλου, «αυτός πού εξαπατήθηκε δεν ήταν ο Αδάμ» (Α’ Τιμ. 2, 14), αλλά αυτός δυστυχώς συγκατένευσε σ’ εκείνη πού πραγματικά εξαπατήθηκε, δηλαδή στην Εύα- καταδικάσθηκε, άλλ’ όμως μονάχα σε κοπιαστική εργασία, πού θα γέμιζε μέ ιδρώτα τό μέτωπό του.
Αυτές οι τιμωρίες εξάλλου δεν είναι αποτέλεσμα της κατάρας του Θεού, η οποία πέφτει προσωπικά στον Αδάμ. Είναι κατάρα πού βαρύνει τη γη καί την κάνει άκαρπη. Καί αυτή η τιμωρία έχει επιπτώσεις καί στη ζωή του Αδάμ.
Αντίθετα, η γυναίκα, πού τον έπεισε να κάνει το κακό, γίνεται άξια τιμωρίας με θλίψεις, με στεναγμούς καί πολλούς πόνους. Επιπλέον, η γυναίκα θα είναι στο εξής καί για πάντα υποταγμένη στον άνδρα. Όσο για τον «όφι», πού ήταν η πρώτη αιτία για τό αμάρτημά τους, αυτός τιμωρήθηκε μέ την αιώνια καταφρόνια.
Πρέπει λοιπόν, μέ υπερβολική φροντίδα καί μέ πολλή περίσκεψη να φυλαγόμαστε από τις κακές συμβουλές. Γιατί αυτές γυρίζουν πίσω σ’ αυτόν πού τις δίνει καί τον τιμωρούν. Δεν αφήνουν βέβαια αμέτοχο της ενοχής και της τιμωρίας καί αυτόν πού υπακούει σ’ αυτές.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ. ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ. ΤΟΜΟΣ Α ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ.
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_80.html