Ο πατήρ Ηλίε Lăcătuşu έμεινε στη μνήμη όλων όσων τον γνώρισαν ως άνθρωπος προσευχής. Όσοι είχαν μάτια να δουν, έβλεπαν ότι ό,τι κι αν συνέβαινε γύρω του, ο πατέρας βρισκόταν συνεχώς με το νου του στον Θεό, Το όνομα του οποίου επικαλούνταν όλη την ώρα. Δεν μιλούσε πολύ, αλλά ο λόγος του είχε μεγάλη δύναμη, μεταδίδοντας χάρη σε όσους τον άκουγαν. Στήριξε, με την προσευχή και τον λόγο του, με πραότητα και καλοσύνη, πολλές αδύναμες ψυχές στο δρόμο προς τον Γολγοθά, ανεβάζοντάς τες στον Θεό.
Συνελήφθη το 1952 με αφορμή τη συμμετοχή του στην πατριωτική ομάδα των λεγεωναρίων και φυλακίστηκε στο Γκαλές. Μετά την αποφυλάκισή του, εργάστηκε για ένα διάστημα ως οικοδόμος στο Bolintin, κοντά στο Βουκουρέστι. Ο Κύριος ήθελε να δοκιμάσει τον δούλο του στο καμίνι των πειρασμών και σαν άλλον Ιώβ πήρε τα παιδιά του ένα ένα, που από τα πέντε επέζησε μόνο ένα κορίτσι. Αυτή τη δοκιμασία έλαβε και ο πατέρας Ηλίας με πίστη, παραδομένος τελείως στο θέλημα του Θεού. Μετά από λίγα χρόνια, επανέλαβε ταπεινά την ιερατική του διακονία στα χωριά Gârdeşti (Teleorman) και Κουκουρούζ (Giurgiu), γινόμενος στους πιστούς παράδειγμα προσευχής και καλών έργων.Τον αναζητούσαν πιστοί διψασμένοι για τον ζωντανό λόγο του.
Αποτραβήχτηκε στα βάθη της ταπεινοφροσύνης -προσευχόμενος, νηστεία και θλίψεις- μέχρι που παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του Κυρίου μας. Σε όλη του την πρόσκαιρη ζωή, ο πατέρας Ηλίας αγάπησε τον Σωτήρα με όλη του την καρδιά, με όλη του την ψυχή, με όλη του την ύπαρξη και Τον υπηρετούσε με ταπείνωση και αφοσίωση.
Τα βάσανα και οι συνθήκες στις φυλακές είχαν προξενήσει βλάβες στην υγεία του και το τέλος της ζωής του το πέρασε στα νοσοκομεία. Εκεί το 1983 είπε ότι αν δεν πεθάνει μέχρι στις 22 Ιουλίου θα ζήσει ακόμη δύο χρόνια. Πράγματι εκοιμήθη στις 22 Ιουλίου 1983 όπως προείπε. Επίσης τότε είπε ότι αν η σύζυγός του πρεσβυτέρα Αικατερίνα πεθάνει σε 15 χρόνια, να την κηδεύσουν κοντά του, όπως και έγινε.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1998, κοιμήθηκε η πρεσβυτέρα του π. Ηλία Αικατερίνα. Η κηδεία της θα γινόταν 29 Σεπτεμβρίου, όλοι οι παρόντες έγιναν μάρτυρες ενός απρόσμενου γεγονότος το σώμα του είχε όλα τα χαρακτηριστικά των ιερών λειψάνων: ήταν άφθαρτο και ευωδίαζε. Ζύγιζε 7-8 κιλά ήταν στεγνό και ελαφρύ και είχε χρώμα φυστικί.
Η είδηση της εύρεσης του λειψάνου του π. Ηλία διαδόθηκε γρήγορα σ’ όλη την χώρα. Οι πιστοί, μοναχοί και ιερείς συρρέουν και τιμούν τον π. Ηλία και προσεύχονται ακουμπώντας του τους πόνους και τα δεινά τους, μεταδίδοντας σε όλους πνευματική χαρά.
Τα λείψανα του προς το παρόν βρίσκονται σ’ ένα παρεκκλήσι στο κοιμητήριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη συνοικία Τζιουλέστι του Βουκουρεστίου.
πατήρ Ιουστίνος Pârvu: «Ποιος ξέρει πόσες εκατοντάδες ή χιλιάδες λείψανα που μαρτύρησαν με βασανιστήρια θα έχουν αγιαστεί με το θέλημα του Κυρίου, όπως αυτό του πατέρα Ilie Lăcătuşu, αλλά παραμένουν άγνωστα και άσημα;» Με τον πατέρα Ιλίε Λακατούσου μείναμε μαζί τέσσερα χρόνια στην Περιπράβα στο Δέλτα. Διακρίθηκε γενικά για την εσωτερική του δύναμη και για τη σιωπή του. Σπάνια τον άκουγες να μιλάει και όταν το έκανε είχε κάτι σημαντικό να πει. Τις πιο πολλές φορές μας προέτρεπε να προσευχόμαστε όταν βρισκόμασταν σε κίνδυνο. Γι’ αυτόν τον άνθρωπο έχω να πω ότι ήταν πραγματικά ταπεινός. Ποτέ δεν ήθελε να βγει στην επιφάνεια, προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητος.
Άγιε Ηλίε Λακατούσου πρέσβευε υπέρ ημών! Προσεύχου να μάθουμε να ζούμε τη χριστιανική μας κλήση σε όλους τους χρόνους, σε όλους τους τόπους και σε όλες τις περιστάσεις. Είθε ο Θεός να ευλογεί πλουσιοπάροχα αυτούς που υποφέρουν για την Πίστη μας και να υπομείνουν μέχρι τέλους.
https://ethnegersis.blogspot.com/2023/07/blog-post_22.html#more