Λέγεται γι ‘αυτόν ότι ήταν εξορκιστής και βοηθούσε πνευματικά άρρωστους ανθρώπους. Ήξερε πραγματικά τους νόμους του πνευματικού πολέμου και, όπως ήταν ο ίδιος ασκητικός και προσευχητικό  πνεύμα , απειλούσε πολύ τα κακά πνεύματα. Αλλά τα συνέτριβε αποκλειστικά με την αγάπη του για τον Θεό και τους ανθρώπους. Ήταν ακέραιος  διάβαζε τις προσευχές από τα ακάθαρτα πνεύματα (προφανώς με την ταπεινοφροσύνη του -όσο ο καθένας είχε το δικαίωμα να το πράξει), και  στρεφόταν  κατευθείαν στο Θεό, ζητώντας με προσευχή την υγεία για εκείνους που ήρθαν σ ‘αυτόν για θεραπεία.Και ο Θεός άκουσε την προσευχή του Αγίου του! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δαίμονες ούρλιαζαν και σφύριζαν στις προσευχές του και πολλοί κατόρθωσαν να λάβουν θεραπεία. Δεν θεράπευε μόνο πνευματικές πληγές, αλλά και σωματικές. Και αυτό ήταν το αποτέλεσμα της αληθινής προσευχής που είχε ο πατέρας Ιερώνυμος ενώπιον του Κυρίου. Τα «φάρμακα» του ήταν η προσευχή, η νηστεία, τα Μυστήρια της Μετανοίας και η Ευχαριστία (συμβούλευσε τους άρρωστους πιο συχνά να ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ).