Τοῦ Ἰωάννη Μαρκᾶ
Ἡ ἀνὰ χεῖρας μελέτη, ποὺ φέρει τὸν τίτλο «Ὁ ΟΡΟΣ “ΕΚΚΛΗΣΙΑ” ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ», ἐκπονήθηκε στὰ πλαίσια τοῦ Μεταπτυχιακοῦ Προγράμματος Σπουδῶν (Μ.Π.Σ.) τοῦ Τομέα Δογματικῆς / Τμήματος Θεολογίας τοῦ Α.Π.Θ., ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη καὶ καθοδήγηση τοῦ καθηγητοῦ τῆς Δογματικῆς, Δημητρίου Ι. Τσελεγγίδη. Ἡ ἔρευνα καὶ συγγραφὴ τοῦ ἔργου διήρκησε περὶ τὰ τρία ἔτη, καθότι ξεκίνησε τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2015 καὶ ὁλοκληρώθηκε στὶς 21 Δεκεμβρίου 2018, ὅταν καὶ ἀξιολογήθηκε ἀπὸ τὴν ἁρμόδια Τριμελῆ Ἐπιτροπὴ καὶ βαθμολογήθηκε μὲ «Ἄριστα» (10).
Ἡ ἐπιλογή του ἐν λόγῳ ἐκκλησιολογικοῦ θέματος ὑπῆρξε ἀπολύτως συνυφασμένη μὲ τὴ σύγχρονη ἐκκλησιαστικὴ καὶ θεολογικὴ ἐπικαιρότητα. Καὶ τοῦτο διότι τὴν Πεντηκοστὴ τοῦ 2016 διεξήχθη ἡ λεγόμενη «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπου γιὰ πρώτη φορὰ προβλήθηκε συνοδικὰ μία «νέα Ἐκκλησιολογία», ἐξόχως προβληματικὴ ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου, ἀπὸ τὴ… στιγμὴ ποὺ προεξέτεινε τὰ ὅρια τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καὶ πρὸς τὴν πλευρὰ τῶν ἑτεροδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀναγνωρίζοντάς τους τὸ «δικαίωμα αὐτοπροσδιορισμοῦ», ἄρα ἐκκλησιαστικῆς ὑπάρξεως.
Ἔχοντας λοιπὸν διεκπεραιώσει εὐδοκίμως την παροῦσα μελέτη, θὰ ἤθελα νὰ τονίσω ἰδιαιτέρως δύο κομβικὰ σημεῖα ποὺ ὀφείλει νὰ προσέξει κανεὶς σ’ αὐτήν. Τὸ πρῶτο ἀσφαλῶς εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογικὴ συμβολὴ τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ἡ ὁποία στὴν ἐποχή μας καθίσταται πιὸ ἐπίκαιρη ἀπὸ ποτέ, καὶ τὸ δεύτερο ἡ ἐκκλησιολογικὴ ἐκτροπὴ τοῦ «Πρωτείου ἐξουσίας», ποὺ ἀναδεικνύει ἐπισταμένως στὰ ἔργα του ὁ ἅγιος, ὡς διασπαστικοῦ παράγοντα καὶ πρωτογενοῦς αἰτίου αὐτῆς τῆς ἐκτροπῆς στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο ἀπὸ τὸν 2ο αἰῶνα μέχρι καὶ σήμερα.