«μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι,

 οὕς ἐλθών ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας.

 Ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι περιζώσεται καί

 ἀνακλινεῖ αὐτούς, καί παρελθών

 διακονήσει αὐτοῖς.»

 Λουκ. Ιβ΄: 37

 97. Ὁ πρῶτος ἀγώνας μας εἶναι νά ἐλαττώσομε τά πάθη καί νά τά νικήσομε κατά κράτος. Δεύτερος ἀγώνας εἶναι ἡ ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν καί νά μήν ἀφήσομε ἄδεια καί ἄπρακτη τήν ψυχή μας.

 Τρίτο ἀγώνισμα τοῦ πνευματικοῦ δρόμου εἶναι νά φυλάγομε ἄγρυπνα τούς καρπούς τῶν ἀρετῶν καί τῶν κόπων μας.

 Γιατί ἔχομε προσταγή, ὄχι μόνο νά ἐργαζόμαστε μέ κόπο, ἀλλά καί νά φυλάγομε ἄγρυπνα (Γεν. 2 : 15).

 «Ἔστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι

 καί οἱ λύχνοι καιόμενοι·»

 Λουκ. Ιβ΄: 35

 98. «Νά ἔχετε πάντα ζωσμένη τή μέση σας, καί τά λυχνάρια σας ἀναμμένα» (Λουκ. Ιβ΄: 35), λέει ὁ Κύριος. Ζώνη καλή τῆς μέσης μέ τήν ὁποία μποροῦμε νά γίνομε ἐλαφροί καί εὐκίνητοι, εἶναι ἡ ἐγκράτεια ἑνωμένη μέ ταπείνωση καρδιᾶς.

 Ἐγκράτεια ἐννοῶ τήν ἀποχή ἀπό ὅλα τά πάθη.

 Φλόγα τοῦ πνευματικοῦ λυχναριοῦ εἶναι ἡ καθαρή προσευχή καί ἡ τέλεια ἀγάπη. Ἐκεῖνοι λοιπόν πού ἑτοίμασαν τόν ἑαυτό τους μέ αὐτόν τόν τρόπο, εἶναι πράγματι ὅμοιοι μέ ἀνθρώπους πού περιμένουν τόν Κύριό τους, οἱ ὁποῖοι ὅταν ἔρθει καί χτυπήσει τήν πόρτα, ἀμέσως θά ἀνοίξουν καί θά μπεῖ μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θά κατοικήσουν σ᾿ αὐτόν· μακάριοι οἱ δοῦλοι, τούς ὁποίους ὅταν ἔρθει ὁ Κύριος θά τούς βρεῖ νά εἶναι ἕτοιμοι (Λουκ. Ιβ΄: 36-37· Ἰω. Ιδ΄: 23)

“ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ” τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν

ΤόμοςΒ΄(σελ.31)

Ἐκδόσεις:τό Περιβόλι τῆς Παναγίας”