Ἡ Πρώτη ἐθνοσυνέλευση τοῦ ἐπαναστατημένου Ἑλληνισμοῦ πραγματοποιήθηκε στὴν Πιάδα, κοντὰ στὴν Ἐπιδαυρο καὶ γι’ αὐτό, «τῆς Ἐπιδαύρου» ὀνομάζεται. Ξεκίνησε στὶς 20 Δεκεμβρίου 1821 καὶ διάρκεσε ὡς τὶς 16 Δεκεμβρίου 1822.
Τὴν πρωτοχρονιὰ τοῦ 1822, ὁ πρόεδρός της, Ἀλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ἐξέδωσε τὴν πανηγυρικὴ διακήρυξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἀνεξαρτησίας. Εἶναι τὸ πρῶτο ἐπίσημο κείμενο τοῦ ἐλεύθερου ἑλληνικοῦ κράτους στὸν διεθνῆ χῶρο:
«Ἐν ὀνόματι τῆς Ἁγίας καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος:
Τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος, τὸ ὑπὸ τὴν φρικώδη ὀθωμανικὴν δυναστείαν, μὴ δυνάμενον νὰ φέρη τὸν βαρύτατον καὶ ἀπαραδειγμάτιστον ζυγὸν τῆς τυραννίας καὶ ἀποσεῖσαν αὐτὸν μὲ μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διὰ τῶν νομίμων παραστατῶν του, εἰς ἐθνικὴν συνηγμένων συνέλευσιν, ἐνώπιον θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, τὴν πολιτικὴν αὐτοῦ ὕπαρξιν καὶ ἀνεξαρτησίαν».
Στὶς 13 Ἰανουαρίου 1822 κι ἐνῶ οἱ ὁπλαρχηγοὶ ἔλειπαν στὸν Ἀκροκόρινθο, ἡ ἐθνοσυνέλευση ἀποφάσισε τὴν…κατάργηση ὅλων τῶν διακριτικῶν της Φιλικῆς Ἑταιρείας καὶ τὴν ἀντικατάστασή τους μὲ ἄλλα. Ἀνάμεσα σ’ αὐτὰ ἦταν καὶ ἡ σημαία της ποὺ ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὴ γαλανόλευκή του Γιάννη Σταθᾶ.
Τὸ “Προσωρινὸν Πολίτευμα τῆς Ἑλλάδος” ποὺ προέκυψε ἀπὸ αὐτὴ τὴν συνέλευση, εἶναι οὐσιαστικὰ τὸ πρῶτο ἑλληνικὸ σύνταγμα. Στὶς παραγράφους ρδ’ καὶ ρὲ’ ὑπάρχει ἡ πρώτη ἀπόφαση γιὰ τὴ μορφὴ τῆς Ἑλληνικῆς σημαίας.
Τὸ Πολίτευμα καθιέρωσε τὰ χρώματα κυανὸ καὶ λευκὸ καὶ ἀνέθεσε στὸ Ἐκτελεστικὸ Σῶμα νὰ προσδιορίσει τὴ μορφή της.
Στὶς 15 Μαρτίου 1822 ἐκδόθηκε ἡ ἀπόφαση 540 τοῦ ἐκτελεστικοῦ, ὑπογεγραμμένη ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο Μαυροκορδάτο, πρόεδρό του.
Τὸ διάταγμα ὅριζε γιὰ τὶς σημαῖες ὅτι:
α) τῶν μὲν κατὰ γῆν δυνάμεων ἡ σημαία, σχήματος τετραγώνου, θὰ εἶχεν ἐμβαδὸν κυανοῦν, τὸ ὁποῖο θὰ διηρεῖτο εἰς τέσσαρα ἴσα τμήματα ἀπὸ ἄκρων ἕως ἄκρων τοῦ ἐμβαδοῦ.
β) ἡ δὲ κατὰ θάλασσαν σημαία θὰ ἦτο διττὴ’ μία διὰ τὰ πολεμικὰ καὶ ἄλλη διὰ τὰ ἐμπορικὰ πλοῖα.
Καὶ τῆς μὲν διὰ τὰ πολεμικὰ πλοῖα τὸ ἐμβαδὸν θὰ διηρεῖτο ἒς ἐννέα ὁριζόντια παραλληλόγραμμα, παραμειβομένων εἰς αὐτὰ τῶν χρωμάτων λευκοῦ καὶ κυανοῦ’ εἰς τὴν ἄνω δὲ πρὸς τὰ ἔσω γωνίαν τούτου τοῦ ἐμβαδοῦ ἐσχηματίζετο τετράγωνον κυανόχρουν, διηρημένον ἐν τῷ μέσω δὶ’ ἑνὸς σταυροῦ λευκοχρόου.
Τῆς δὲ διὰ τὰ ἐμπορικὰ πλοῖα διωρισμένης τὸ ἐμβαδὸ θὰ ἦτο κυανούν’ εἰς τὴν ἄνω πρὸς τὰ ἔσω γωνίαν τούτου τοῦ ἐμβαδοῦ ἐσχηματίζετο ὠσαύτως τετράγωνον λευκόχρουν καὶ διηρημένον ἐν τῷ μέσω δὶ’ ἑνὸς σταυροῦ κυανοχρόου.
Στὶς 20 Φεβρουαρίου 1930 νέο διάταγμα γιὰ τὴ μορφὴ τῆς Σημαίας, ὅριζε ὅτι ἡ κλίμακα τῆς ἐθνικῆς σημαίας εἶναι 2:3.
Ἡ ἐπίσημη σημαία εἶναι «κυανοῦν ὀρθογώνιο, μὲ ἀναλογίες διαστάσεων ἐπίσης 2:3, τὸ ὁποῖο διαιρεῖται σὲ τέσσερα ἴσα ὀρθογώνια δὶ’ ὀρθίου λευκοῦ σταυροῦ, τοῦ ὁποίου αἳ κεραῖαι ἔχουσι πλάτος ἴσον πρὸς τὸ 1/5 τοῦ πλάτους τῆς σημαίας».
Ἡ πρώτη Ἑλληνικὴ σημαία μὲ τὴ σημερινή της μορφὴ (κυανὸ φόντο καὶ λευκὸς σταυρὸς) σχεδιάστηκε, εὐλογήθηκε καὶ ὑψώθηκε τὸ 1807 στὴ Μονὴ Εὐαγγελιστρίας στὴ Σκιάθο.
Σ’ αὐτὴ ὁ ἡγούμενος Νήφων ὅρκισε τοὺς ὁπλαρχηγοὺς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ἀνδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τὸν Σκιαθίτη διδάσκαλο τοῦ Γένους Ἐπιφάνιο-Στέφανο Δημητριάδη, τοὺς Λαζαίους, τὸν Καρατάσο, τὸν Λιόλιο, τὸν Τσάμη καὶ πολλοὺς ἄλλους.
Οἱ καπεταναῖοι εἶχαν συγκεντρωθεῖ στὸ Μοναστήρι γιὰ νὰ σχεδιάσουν τὶς ἑπόμενες κινήσεις τους γιὰ τὴν Ἐπανάσταση. Παραλλαγὴ τῆς ἦταν ἡ σημαία τοῦ Παπαφλέσσα, φτιαγμένη ἀπὸ τὸ μπλὲ ἐσωτερικό τοῦ ράσου του καὶ τὴν φουστανέλα ἑνὸς συμπολεμιστῆ του.
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2019/01/13-1822.html#more