Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, λέει: πρέπει νά ἔχεις τέσσερα ὅπλα καί νά τά χρησιμοποιεῖς συνεχῶς.
Τό πρῶτο ὅπλο εἶναι νά ἔχεις τελεία ἀπελπισία ἀπό τόν ἑαυτό σου, νά μήν ἔχεις καμία ἰδέα ὅτι μπορεῖς νά κάνεις κάτι μόνος σου. Ὅ,τι κάνεις, γιά νά κάνεις κάτι καλό, πρέπει νά εἶσαι μέ τόν Χριστό.
Δεύτερο ὅπλο τελεία ἐλπίδα στόν Θεό. Μέ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ νά πιστεύεις ὅτι μπορεῖς νά κάνεις τά πάντα.
Τρίτο ὅπλο εἶναι, ὁ συνεχής ἀγώνας, ἡ συνεχής ἐγρήγορση, νά πολεμᾶς συνεχῶς τά πάθη σου.
Τέταρτο, νά προσεύχεσαι συνέχεια, ὥστε νά παίρνεις μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ τίς δυνάμεις αὐτές πού χρειάζονται, γιά νά διώξεις τόν Διάβολο, τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο καί νά φωτιστεῖς μέ τό φῶς τοῦ Θεοῦ.
Πέμπτο καί τελευταῖο ὅπλο εἶναι τό ὅπλο τῆς Θείας Κοινωνίας πού τό δίνει ὁ Θεός μέ τήν Θεία Εὐχαριστία. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει τά τέσσερα πρῶτα, ἀποκτάει τίς προϋποθέσεις, γιά νά πάρει μέσα του τόν Χριστό μυστηριακά διά τῆς Θείας Κοινωνίας.