«Ἄς ὁμολογήσουμε τήν παρουσία ἀνάμεσά μας τοῦ Βασιλιᾶ καί Ἰατροῦ Χριστοῦ. Διότι ὁ Βασιλιᾶς Ἰησοῦς, πού ἐπρόκειτο νά μᾶς γιατρέψει, ζώστηκε τή δουλική ποδιά τῆς ἀνθρώπινης φύσης καί θεράπευσε τήν ἀρρώστια της. Ὁ τέλειος Διδάσκαλος τῶν νηπίων ἔγινε μαζί τους νήπιο, γιά νά κάνει σοφούς τούς ἀνόητους. Ὁ ἐπουράνιος Ἄρτος κατέβηκε στή γῆ γιά νά θρέψει τούς πεινασμένους».
(Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων,
Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΒ΄, σελ. 313 – 315).
Κατήχηση Φωτιζομένων ΙΒ΄, σελ. 313 – 315).