Ένα άλλο βασικό λάθος της καθολικής εκκλησίας είναι και η εξάσκηση από τον Πάπα κοσμικής εξουσίας. Το 755 ο βασιλιάς των Φράγκων Πιπίνος ο Βραχύς ίδρυσε το παπικό κράτος.
Το 1929 ο Μουσολίνι αναγνώρισε τη σύγχρονη δομή του κράτους του Βατικανού. Το κράτος του Βατικανού έχει πρεσβευτές, τράπεζες και φρουρά.
Στο Μεσαίωνα ο Πάπας υποπίπτοντας στον τελευταίο πειρασμό του Χριστού διεκδικούσε την παντοκρατορία και ήθελε να είναι όχι μόνο επάνω από τις τοπικές Εκκλησίες, αλλά και υπεράνω των βασιλιάδων της Ευρώπης. Τότε ίσχυε το παποκαισαρικό σύστημα εξουσίας, ο Πάπας πάνω από το Βασιλιά-Καίσαρα. Αιτία της αιρετικής αυτής πτώσεως και εκκοσμικεύσεως ήταν ο εωσφορικός εγωισμός του Πάπα.
Οι Πάπες πίστευσαν ότι αυτοί είναι υπεράνω κοσμικών αρχόντων και ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να κυβερνηθεί σωστά, εάν δε μετατραπεί σ’ ένα είδος κράτους με πανίσχυρη κεντρική εξουσία, κατά τα πρότυπα των κυρίαρχων κοσμικών κρατών.
Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις – Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.217-218), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου
http://makkavaios.blogspot.gr/2015/02/blog-post_90.html