Τρεις είναι οι αιτίες των λογισμών.

Πριν απ’ όλα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι λογισμοί προέρχονται από τρεις πηγές. Από τον Θεό, από τον διάβολο καί από τον εαυτό μας. Προέρχονται από τον Θεό, όταν Εκείνος συγκαταβαίνει να μάς επισκεφτεί μέ το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος καί να μας ανεβάσει σε ψηλότερο πνευματικό επίπεδο. Καί παρόλο πού εμείς δεν έχουμε προκόψει όσο πρέπει στην πνευματική ζωή ή είμαστε καταβεβλημένοι από την ακηδία, ο Κύριος έρχεται. Καί άλλοτε μας εξαγνίζει μέ τη σωτήρια συντριβή της καρδιάς. Άλλοτε μας αποκαλύπτει ουράνια μυστήρια ή μετατρέπει τις επιδιώξεις μας καί τη θέλησή μας προς τό αγαθό, όπως έκανε καί στην περίπτωση του βασιλιά Άχαζ. Αυτός, τιμωρημένος από τον Θεό, παρακινήθηκε να ζητήσει τά βιβλία των Χρονικών.

Από αυτό θυμήθηκε τις υπηρεσίες πού του πρόσφερε ο Μαρδοχαίος καί αμέσως του τις ανταπέδωσε μέ μεγάλες τιμές. Στο τέλος ανακάλεσε, την απάνθρωπη, καταδικαστική απόφαση του για τη σφαγή των Ιουδαίων (Εσθήρ 6, 6 καί έξ.). Άλλη περίπτωση είναι αυτή του προφήτη Δαυίδ πού λέει: «Εγώ θα ακούσω τι θα λαλήσει στ αυτιά της ψυχής μου ο Κύριος καί Θεός μου» (Ψαλμ. 84, 9). Καί αυτό επίσης πού λέει ο προφήτης Ζαχαρίας: «Ο άγγελος πού μιλάει μέσα στην ψυχή μου» (Ζαχ. 1,14).

Καί ό Υιός του Θεού μάς υποσχέθηκε ότι θα έλθει με τον Πατέρα Του καί θα κατοικήσει μέσα μας (Ίωάν. 14, 23). «Γιατί» λέει, «δεν θα είσαστε εσείς πού θα μιλάτε, αλλά τό Πνεύμα του Πατέρα σας πού θα μιλάει μέσα σας» (Ματθ. 10, 20).Ο Παύλος επίσης, το σκεύος αυτό της εκλογής, λέει προς τους Κορινθίους: «Ζητάτε απόδειξη ότι ο Χριστός μιλάει μέ τό στόμα μου» (Β’ Κορ. 13, 3).

Άλλη μια ομάδα λογισμών προέρχεται από τον διάβολο πού προσπαθεί να μας καταστρέψει μέ την ηδονή της αμαρτίας ή μέ κρυφές επιθέσεις που μας κάνει, για να μας απατήσει μέ τά δόλια τεχνάσματά του. Εννοώ, τότε πού μας παρουσιάζει τό κακό σάν καλό ή όταν μετασχηματίζεται σε «Άγγελο φωτός». Είναι ακριβώς αυτό πού λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης: «Καί όταν βρίσκονταν στο δείπνο, κι ο διάβολος είχε βάλει κιόλας στην καρδιά του Ιούδα του Ισκαριώτη, γιού τού Σίμωνα, τη σκέψη να παραδώσει τον Ιησού» (Ίωάν. 13, 2)• καί «όταν ο Ιούδας πήρε τό ψωμί, τότε μπήκε ο Σατανάς μέσα του» (Ίωάν. 13, 27).

Καί ό Πέτρος επίσης είπε στον Ανανία: «Ανανία, γιατί άφησες το Σατανά να κυριεύσει την καρδιά σου καί να πεις ψέματα στο ‘Άγιο Πνεύμα;» (Πράξ. 5, 3).

Αυτό πού διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο τό έχει πει πολύ νωρίτερα καί ο Εκκλησιαστής: «Αν ο άρχοντας θυμώσει μαζί σου, μην παραιτηθείς από τη θέση σου» (Έκκλ. 10, 4).

Επίσης στο βιβλίο των Βασιλειών αναφέρεται ότι το  ακάθαρτο πνεύμα είπε στον Θεό για τον Αχαάβ: «Θα πάω καί θα κάνω όλους τούς προφήτες τού βασιλιά να τού λένε ψέματα» (Γ’ Βασ. 22, 22).

Τέλος, άλλοι λογισμοί προέρχονται από τον εαυτό μας, όταν ο νους μας από φυσικού του ασχολείται μέ αυτά πού κάνουμε ή μέ ό,τι κάναμε στο παρελθόν ή μέ αυτά πού έχουμε ακούσει. Γι’ αυτές τις σκέψεις ο Δαυίδ λέει: «Συλλογίσθηκα τις παλιές ημέρες καί ο νους μου θυμήθηκε καί απασχολήθηκε μέ τά παλιά τά χρόνια. Μέσα στη νύχτα παραδόθηκε η ψυχή μου σε συλλογή καί τό πνεύμα μου μελετούσε ερευνητικά»(Ψαλμ. 76, 6-7). Καί αλλού λέει: «Ο Κύριος γνωρίζει τις σκέψεις του ανθρώπου, ξέρει πόσο είναι μηδαμινές» (Ψαλμ. 93, 11). Κι αλλού η Αγία Γραφή λέει: «Οι σκέψεις των ενάρετων είναι δίκαιες» (Παρ. 12, 5).

Ο Κύριος επίσης είπε στους Φαρισαίους: «Γιατί κάνετε πονηρές σκέψεις;» (Ματθ. 9, 4).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ. ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ. ΤΟΜΟΣ Α ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/09/blog-post_121.html