ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Γενικά θεραπευτικά μέσα

1. Ζωή ἐντός τῆς Ἐκκλησίας-Ὀρθόδοξη Παράδοση

2. Θεία Χάρη

3. Ἀνθρώπινη συνέργεια

1) Ζωή ἐντός τῆς Ἐκκλησίας-Ὀρθόδοξη Παράδοση

1^α) Μόνο ἡ Ἐκκλησία μᾶς θεραπεύει ἀληθινά. Μᾶς ἀπαλάσσει ἀπό τά πάθη καί τήν κατάθλιψη

Ἀπό τήν στιγμή τῆς πτώσεως καί μετά, μόνον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διά τοῦ Χριστοῦ θεραπεύει τόν ἄνθρωπο. Ἀλλοίμονο!… Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δέν φυλάξαμε τόν θησαυρό τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καί τοῦ Ἁγίου Χρίσματος. Πέσαμε οἰκτρά στόν βόθρο τῆς φιλαυτίας, τῆς φιληδονίας, τῆς φιλαργυρίας καί τῆς κενοδοξίας. Αἰτία τῆς πτώσης μας ἡ κακή χρήση τοῦ αὐτεξουσίου, τῆς ἐλευθερίας μας. Ὁ ἄνθρωπος ἔπεσε στήν φιλαυτία, στόν ἐγωισμό. Ἡ λήθη τοῦ Θεοῦ, ἡ ἄγνοια καί ἡ ραθυμία μᾶς κυρίευσαν. Ἡ Ἐκκλησία, σάν στοργική νοσοκόμα-μάννα, ἀνέλαβε ρόλο θεραπευτικό. Μᾶς ζωογονεῖ μέ τήν μετάνοια καί τήν προσευχή Της, μέ τά ἅγια Μυστήρια καί τήν ἀσκητική Της θεραπευτική ἐπιστήμη.Χωρίς αὐτά εἶναι ἀδύνατο νά θεραπευθεῖ ἡ πεσμένη ἀνθρώπινη φύση, ἡ γεμάτη ἀπό τά λεγόμενα «ψυχολογικά προβλήματα» ψυχή (κατάθλιψη, φοβίες, ἀνασφάλειες κ.λ.π.). Χωρίς τήν θεραπεία τῆς ψυχῆς ἀπό τά πάθη δέν μπορεῖ νά ἔχει ὑγεία καί τό καταρρακωμένο ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρώπινο σῶμα.

1^β) Μόνο τό ἐνδιαφέρον γιά τήν Ἐκκλησία θεραπεύει τόν ἄνθρωπο.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι παραμένουν ἄρρωστοι ψυχικά (μέ πλῆθος ψυχολογικά καί σωματικά προβλήματα) ἐφ’ ὅσον συνεχίζουν νά ζοῦν στήν τόσο σήμερα διαδεδομένη κατάσταση τῆς ἀκηδίας, δηλ. τῆς ἀφροντισιᾶς γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς τους.

Μόνον ἐάν ὁ ἄνθρωπος ἐνδιαφερθεῖ γιά τήν ὀρθόδοξο πίστη καί ἐνταχθεῖ σωστά στήν Ἐκκλησία, τότε θεραπεύεται ἀπό τά πάθη καί τήν κατάθλιψη.

«Εἶπεν ὁ Κύριος: «Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν» (Ματθ. κεφ. 11, στ. 29). Ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ποὺ ζητάει ἀληθινά, πραγματικὰ, νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὴν κατάθλιψη καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ τυρρανοῦν τὴν ψυχή του, ὀφείλει νὰ συνάψει συγγενικὴ σχέση μὲ τὸν Χριστό, ὥστε νὰ μάθει, νὰ διδαχθεῖ, αὐτὰ τὰ πολὺ ἁπλὰ λόγια. Δηλαδὴ ἀπόκτηση, γνώση τῆς πραότητος καὶ ταπεινώσεως τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὸ πῶς μπορεῖ κάποιος νὰ συγγενέψει μὲ τὸν Χριστὸ μᾶς τὸ λέει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Ὅστις γὰρ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, αὐτός μου ἀδελφὸς καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.» (Ματθ. κεφ. 12, στιχ. 50.) Ἂς δοῦμε λοιπὸν τί μᾶς παραγγέλει ὁ Θεὸς Πατέρες τόσο στὸ Θαβώριον Ὄρος ὅσο καὶ στὸν Ἰορδάνη Ποταμό, ἤτοι στὴ Θεία Μεταμόρφωση καὶ Ἁγίαν Βάπτιση ἀντίστοιχα. «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε» (Ματθ. κεφ. 17, στ. 5). Πῶς ἀρχίζει λοιπὸν ὁ Κύριός μας τὴν ἐπίγειον διδασκαλίαν Του; Μὲ τὰ ἴδια λόγια ποὺ καὶ ὁ Τίμιος Πρόδρομος ἑτοίμαζε τὴν ὁδόν Του γιὰ νὰ περπατήσει ἀνάμεσά μας. «Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. κεφ. 4, στ. 17), «μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ» (Μάρκ. κεφ. 1, στ. 15.)

Αὐτὸ πρακτικὰ κατανοεῖται ὡς ἑξῆς: Ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος πιστεύσει μὲ ὅλην του τὴν καρδιὰ καὶ τὴν διάνοια τὸν Ἰησοῦ ὡς μοναδικὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴ καὶ γίνει μέλος τῆς Ἁγίας Του Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διὰ τοὺ Ἁγίου Ὀρθοδόξου Βαπτίσματος καὶ Χρίσματος, τότε καθημερινὰ μὲ πλήρη γνώση καὶ ἁγία προσπάθεια τήρησης τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιεῖ πυκνὰ συχνὰ (κυρίως στὴν ἀρχὴ) τὴν ἁγία Ἐξομολόγηση, χωρὶς τῆς ὁποίας δὲν ὑπάρχει ἀνάπαυση. Ἔτσι μὲ τὴν καθοδήγηση ἔμπειρου πνευματικοῦ πατέρα διὰ τῆς μετανοίας ἀπεκδύεται τὰ πάθη, ἀποκτᾷ σιγὰ σιγὰ καθαρὰ καὶ ἁγνὴ ψυχή, ἁγνὸ καὶ παρθενικὸ σῶμα. Γίνεται κατὰ Χάριν ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἐπειδὴ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ Παράκλητος καὶ ὁ Χριστός μας φῶς ἐκ φωτός, ἡ ψυχὴ καὶ ἡ καρδιὰ τοῦ μετανοοῦντος γεμίζουν παράκληση καὶ φῶς. Ποῦ νὰ βροῦν θέση τότε λύπη, στεναγμός, ἀγωνία, θλίψη, κατάθλιψη ἢ ἄλλοι λογισμοί, ποὺ ταλαιπωροῦν τὸν νοῦ καὶ τὸ σῶμα; Ἐξαφανίζονται χωρὶς καμμία ἄλλη προσπάθεια, χωρὶς χάπια. Ἡ καρδιὰ γίνεται Παράδεισος καὶ ὅποιες ἐπιθέσεις μὲ διάφορες φοβίες φέρνει ὁ Σατανᾶς ἀχρηστεύονται, γίνονται καταγέλαστες. Θεέ μου, εἶναι ὅλα τόσο ἁπλά, ὅταν Σὲ ἀγαπήσουμε ἀληθινὰ καὶ Σοῦ ἐμπιστευθοῦμε τὰ πάντα στὴν ζωή μας! Ἡ ἄγνοια ὅμως τῶν πολλῶν εἶναι αὐτή, ποὺ δυσκολεύει καὶ πολλὲς φορὲς καταστρέφει τὴν χαρά, τὴν ἀνάπαυσή μας»¹.

1^γ) Ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἡ ὀρθόδοξη Παράδοση μεταβάλλει τόν ἄνθρωπο καί τόν θεραπεύει.

Ζώντας μέσα στήν Ἐκκλησία καθαριζόμαστε, φωτιζόμαστε καί θεωνόμαστε. Διά τῆς μετανοίας καί τῆς ἄσκησης, τῆς ὑπακοῆς καί τῆς ἡσυχίας, προπάντων δέ διά τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς καί τῆς μυστηριακῆς ζωῆς, ἀλλάζουμε ὀντολογικά, θεραπευόμαστε ὑπαρξιακά, ζοῦμε τήν ὄντως Ζωή.

Ὁ Γέροντας Πορφύριος ἔβλεπε τήν Ἐκκλησία σάν ἕνα μεγάλο ψυχικό θεραπευτήριο. Γι’ αὐτό καί ἔλεγε: «Στήν πραγματικότητα, ἡ χριστιανική θρησκεία μεταβάλλει τόν ἄνθρωπο καί τόν θεραπεύει»². Μέσα στήν Ἐκκλησία ἀλλάζουμε ὀντολογικά, δέν γινόμαστε ἁπλῶς «καλοί» ἤ «καλλίτεροι ἄνθρωποι», βελτιούμενοι ἠθικά· ἀντίθετα, γινόμεθα «καινή κτίσις»³, καινούργια δημιουργία, «θεοί κατά χάριν».

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Τά πάθη καί ἡ κατάθλιψη – Τί εἶναι καί πῶς θεραπεύονται (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο  

Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 282, Τιμή: 9€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr