Ἡ θέση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου
γιά τίς ἐλεύθερες σχέσεις
Ὁ ἁγιότατος Ὅσιος γενικῶς ἦταν τελείως ἀντίθετος στίς νεοορθόδοξες-νεονικολαϊτικές διδασκαλίες περί ἐλεύθερων σχέσεων μέ πρόσχημα τήν ἀγάπη. Γνώριζε ὅτι οἱ διδασκαλίες αὐτές ὠθοῦν τούς ἀνθρώπους καί μάλιστα τούς νέους στόν ἐρωτισμό, στήν ἐλευθεριότητα, στίς σαρκικές ἁμαρτίες καί στίς διαστροφές. Δυστυχῶς, αὐτές οἱ ἰδέες εἰσβάλλουν στήν Ἐκκλησία ὡς προοδευτικές, φιλελεύθερες, ἀντιπουριτανικές, ἀντιζηλωτικές καί ἐκσυγχρονιστικές. Προωθοῦνται μέσῳ κακόδοξων Ἐπισκόπων, «Πνευματικῶν χωρίς Ἅγιο Πνεῦμα»[1], μεγαλοσχήμων ἀρχιμανδριτῶν, ἱερέων, καθηγητῶν Πανεπιστημίου, θεολόγων κ.λ.π.
Ὁ ὀρθοδοξότατος Ἅγιος Πορφύριος δέν ἤθελε νά ἀκούσει καθόλου γι’ αὐτά[2]. Κάποτε τοῦ ἔδωσαν ἕνα ἀπό τά κυκλοφορηθέντα βιβλία, πού διατύπωνε νεονικολαϊτικές ἀπόψεις. Τό μελέτησε λίγο καί μόλις ἀντιλήφθηκε τό περιεχόμενό του, τό ἀπεστράφη μέ βδελυγμία λέγοντας: «τί εἶναι αὐτά;!!…»[3].
Καταλυτική, ἀπολύτως ἐπιβεβαιωτική τῶν ἀνωτέρω, εἶναι ἡ σχετική ἀνακοίνωση-καταπέλτης τοῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου (Ἱ. Ἡσυχαστήριον Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι Ἀττικῆς). Σ’ αὐτήν δηλώνεται ξεκάθαρα ἡ ἀντίθεση τοῦ Ἁγίου στίς νεοορθόδοξες-νεονικολαϊτικές διδασκαλίες περί ἠθικῆς ἀπελευθερώσεως καί ἐλευθέρου ἔρωτος[4].
«Φίλοι μᾶς ἐπληροφόρησαν», γράφει ἡ ἀνακοίνωση τοῦ Ἡσυχαστηρίου τοῦ Ὁσίου, «ὅτι σέ πρόσφατη διάλεξη, πού πραγματοποιήθηκε στήν Ἀθήνα, ὁ ὁμιλητής ἐπεκαλέσθη ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης ὑποστήριζε τίς ἰδέες του (δηλ. τοῦ ὁμιλητῆ) σχετικά μέ τήν «ἠθικήν ἀπελευθέρωσιν» τῶν νέων ἀπό τίς ἐπιταγές τοῦ Εὐαγγελίου καί τῶν Ἁγίων. Ἀπό καθῆκον ἔναντι τῆς Ἀληθείας, ἡ ὁποία βαναύσως κακοποιεῖται ἀπό τούς ὑποστηρικτές τέτοιων ἰδεῶν, φέρουμε σέ γνώση τῶν ἀδελφῶν χριστιανῶν ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος δέν ἀπεδέχετο τέτοιες διδασκαλίες, ὅπως καί γίνεται φανερό σαφέστατα ἀπό πάρα πολλές συμβουλές του καί ἰδιαίτερα ἀπό τούς λόγους του, πού περιέχονται στά βιβλία μέ τίτλο «Τό πνεῦμα τὸ Ὀρθόδοξον εἶναι τό ἀληθές» καί «Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τά Σεμινάρια Ψυχοδυναμικῆς», ἀλλά καί ἀπό μαρτυρίες πολλῶν συμπολιτῶν μας, πού ἔχουν δημοσιευθεῖ σέ διάφορα ἄλλα βιβλία.
Μποροῦμε νά διαβεβαιώσουμε μέ ἀπόλυτη ὑπευθυνότητα τούς ἀδελφούς μας ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος καταδίκαζε μέ ἔνταση τίς διδασκαλίες περί δῆθεν ἠθικῆς ἀπελευθερώσεως καί ἐλευθέρου ἔρωτος, τίς ὁποῖες διδάσκουν διάφοροι ψυχολόγοι καί Σχολές Ψυχολογίας. Τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστός συγχώρησε τούς ἁμαρτωλούς, πού εἶχαν ὑποπέσει σέ τέτοιας φύσεως ἁμαρτήματα, καθόλου δέν σημαίνει ὅτι ἐνέκρινε τίς ἁμαρτίες τους, διότι αὐτήν τήν συγχώρεση τήν ἔδιδε μόνον ὅταν προϋπῆρχε εἰλικρινής μετάνοια καί πάντοτε τήν συνόδευε μέ τήν συμβουλή «μηκέτι ἁμάρτανε». Τό ἴδιο συνέβαινε καί μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο, ὁ ὁποῖος συγχωροῦσε μέν τόν μετανοημένο ἁμαρτωλό, ἀλλά ὅμως δέν ἐνέκρινε σέ καμία περίπτωση τά ἁμαρτήματά του. Εἶχε μάλιστα διώξει πολλούς, οἱ ὁποῖοι ἔρχονταν σέ ἐκεῖνον ἁπλά καί μόνο γιά νά ὑποστηρίζουν κατόπιν ψευδῶς ὅτι εἶχαν τήν εὐλογία του γιά τίς ἰδέες τους καί τά ἔργα τους, ἐνῶ αὐτό δέν ἦτο καθόλου ἀληθινό. Ἐπίσης, ὁ Ἅγιος Πορφύριος ἐφιστοῦσε τήν προσοχή τῶν πιστῶν, πού προσήρχοντο σέ ἐκεῖνον γιά νά βοηθηθοῦν, στό ὅτι ὑπῆρχαν μεταξύ τους καί κάποιοι, οἱ ὁποῖοι προσεποιοῦντο εὐλάβεια γιά νά «ψαρέψουν» θύματα, μεταξύ τῶν ἀφελεστέρων ἐκ τῶν ἐπισκεπτῶν του»[5].
Τήν ἴδια θέση μέ τόν Ἅγιο Πορφύριο ἀπέναντι στόν νεονικολαϊτισμό καί τήν νεοορθοδοξία εἶχε καί ὁ ὀρθοδοξότατος καί ἀσκητικότατος Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ὅταν κάποτε ὁ Ἅγιος, εὑρισκόμενος στό κελλί του στήν Παναγούδα, δέχθηκε τήν ἐπίσκεψη μαθητῶν ὀνομαστοῦ νεονικολαΐτη-νεοορθόδοξου καθηγητοῦ Πανεπιστημίου, τούς ἔδιωξε χωρίς νά τούς δεχθεῖ καθόλου σέ συνομιλία[6].
Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἐν Χριστῷ ἀγάπη ἤ Μεταπατερική θεολογία (Ἀρχ. Σάββα Ἁγιορείτου) – Νέο βιβλίο
[1] Ἔτσι ἀποκαλεῖ ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος (11ος αἰ.) ὅλους ὅσοι παραποιοῦν τήν διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων Πατέρων καί συνάμα τολμοῦν νά ἀναλαμβάνουν τό ρόλο τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός.
[2] Ὁ πατερικότατος καί ἀσκητικότατος Ὅσιος, ὅπως ἤδη ἀποδείξαμε, δίδασκε τήν καταπολέμηση τῆς φιληδονίας, τήν ἄσκηση, τήν περιεκτική ἐγκράτεια (στό φαγητό, τήν σωματική ἀνάπαυση κ.λ.π.), τή σωματική δραστηριότητα χάριν τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, τήν καταπολέμηση τῆς νωθρότητας πού εἶναι ἁμαρτία, καί τόν Θεῖο ἔρωτα. Ὅλα αὐτά εἶναι ἀντίθετα μέ τούς νεοορθόδοξους-νεονικολαΐτες καί τούς διαδόχους τους μεταπατερικούς θεολόγους, πού ἐπιδοκιμάζουν τήν ἄνεση, τήν ἀπουσία ἄσκησης, τόν προγαμιαῖο ἔρωτα καί ἀνέχονται-δικαιώνουν τίς κάθε εἴδους διαστροφές πρίν καί μέσα στόν Γάμο. Κάποιοι ἀπό αὐτούς δέν διστάζουν νά συκοφαντοῦν τόν Ἅγιο ὅτι τάχα ἐπέτρεπε πλήρη ἐλευθερία συζυγικῶν σχέσεων μέσα στό Γάμο.
[3] Μαρτυρία πνευματικοῦ παιδιοῦ τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου (Προσωπική ἐπικοινωνία τοῦ γράφοντος).
[4] Ὁ Ἅγιος Πορφύριος γιά τίς διδασκαλίες περί δῆθεν ἠθικῆς ἀπελευθερώσεως καί ἐλευθέρου ἔρωτος, http://www.hristospanagia.gr/?p=47113, δημοσιεύθηκε στίς 13 Οκτωβρίου 2015 , Βλ. καί τήν ἀνακοίνωση στόν Ἱστότοπο τοῦ Ἡσυχαστηρίου: http://www.porphyrios.net/%E1%BD%81.
[5] Ἅγιος Πορφύριος, http://www.porphyrios.net.
[6] Μαρτυρία ἱερέως πνευματικοῦ παιδιοῦ τοῦ Ὁσίου Παϊσίου πού τότε φοιτοῦσε στήν Ἀθωνιάδα σχολή.