«Μὴ γίνεσθε ἑτεροζυγοῦντες ἀπίστοις … ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, … διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος…» (Β΄ Κορ. 6, 14-17)
Πορφυρίτης
Ὁ βαρύς πόνος τῶν μητροπολιτῶν, βάρυνε καί τόν γλωσσικό μῦ τους, σέ τέτοιο βαθμό, πού δέν μπόρεσε νά ἀρθρωθεῖ λόγος μετανοίας! Τό ἴδιο πρόβλημα εἴχανε λίγο πολύ, πολλοί Ἕλληνες μητροπολῖτες, Ἑλλάδος καί ἐξωτερικοῦ, νά μήν ποῦμε σχεδόν ὅλοι! Ἕνας ἀπό αὐτούς, ὁ μητροπολίτης Γερμανίας Αὐγουστῖνος, ἀνακοίνωσε στό ποίμνιό του, «μέ βαθύ πόνο»[1], κρυβόμενος στήν αὐστηρή νομοθεσία τοῦ γερμανικοῦ κράτους, ὅτι: «ἐν ὄψει τοῦ ἀνοίγματος τῶν ἱερῶν ναῶν στήν γερμανική ἐπικράτεια, ἐκδόθηκαν Νομοθετικά Διατάγματα, τά ὁποία, ἐκτός τῶν ὑπολοίπων μέτρων ἀσφαλείας πού αὐτονοήτως ἤδη υἱοθετήσαμε, φθάνουν μέχρι τοῦ σημείου νά ρυθμίζουν καί τόν τρόπο τῆς Θείας Μεταλήψεως, νά ἀπαγορεύουν δηλαδή τήν Θεία Κοινωνία ἀπό τό ἅγιο Ποτήριο μέ τήν χρήση τῆς ἁγίας Λαβίδος.»[2].
Κλῆρος καί λαός μέ κοσμικό φρόνημα, σπεύδει νά δικαιολογήσει τόν ἐν λόγῳ μητροπολίτη· «ἐσεῖς οἱ φανατικοί, συντηρητικοί, κτλ γνωστά , εὐκαιρίες ψάχνετε νά κατηγορεῖτε τούς κληρικούς. Τί ἄλλο δηλαδή, θά μποροῦσε νά κάνει;». Αὐτή τήν φορά, θά διευκολύνουμε πάρα πολύ τόν ἀγαπητό μητροπολίτη, λέγοντας, ὄχι τί θά μποροῦσε νά κάνει, γιά νά μήν τόν δυσκολέψουμε, ἀλλά τί θά μποροῦσε νά μήν κάνει. Βλέπετε, ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, πιστεύουμε στό Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας· δέν τό θεωροῦμε παρωχημένο. Πιστεύουμε λοιπόν καί σέ ἀκόμη ἕναν εὐαγγελικό νόμο, τόν πνευματικό νόμο[3], τίς συνέπειες τοῦ ὁποίου δρέπει ἡ Μητρόπολη τῆς Γερμανίας. Γνωρίζουμε βέβαια, πῶς οἱ σύγχρονοι κολοκυθοθεολόγοι (τά ἐπιχειρήματα τῶν ὁποίων στηρίζονται στό παιχνίδι τῆς κολοκυθιᾶς), ἀκοῦνε γιά πνευματικό νόμο καί «βγάζουν σπυριά». Τί νά κάνουμε ὅμως, δυστυχῶς ἤ εὐτυχῶς γιά ὅλους μας «ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου» (Ματθ. 5, 18).
Θά μποροῦσε λοιπόν, ὁ μητροπολίτης Γερμανίας:
νά μήν ὑποδεχθεῖ τόν αἱρεσιάρχη Πάπα ὡς κανονικό ἀρχιεπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας, τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2011. Νά μήν τόν προσφωνήσει, μέ τό «εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος…», καί μέ τό «Ὁ Κύριος νά εὐλογεῖ τήν ὑπηρεσία σας»,
νά μήν διοργανώσει ἑορτασμούς γιά τήν ἡμέρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατά τή διάρκεια τῶν ὁποίων δέχθηκε νά τόν μυρώσει ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Παπισμοῦ μέ πλήρη «ἀρχιερατική» ἀμφίεση καί νά περιμένει στή σειρά νά εὐλογηθεῖ ἀπό ἱέρεια,
νά μήν προετοιμάζει τόν κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα μεταξύ Ὀρθοδόξων καί Παπικῶν καί νά δηλώνει ὅτι ὑποχρεωτικά πρέπει σήμερα κανείς νά εἶναι οἰκουμενιστής, γιά νά εἶναι χριστιανός,[4]
νά μήν δέχεται τούς μεικτούς γάμους, ἀντίθετα ἀπ’ ὅτι οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι ἀπεφάσισαν, καί νά τούς θεωρεῖ «μέτρο ἐπιτυχημένης ἐνσωμάτωσης στή γερμανική κοινωνία», καθώς καί «ἕνας ἐμπλουτισμός»[5],
νά μήν πιστεύει σέ χωρισμό τῶν Ἐκκλησιῶν καί ἑπομένως, στήν ὕπαρξη πολλῶν Ἐκκλησιῶν (Εὐαγγελική, Καθολική)[6], ἀλλοιώνοντας τό Σύμβολο τῆς Πίστεως καί τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία,
νά μήν κυκλοφορεῖ μέ πολιτική ἀμφίεση[7], καί μουσάκι διανοουμένου,
νά μήν ἑορτάζει τά γενέθλιά του[8], συνήθειες παπικές καί προτεσταντικές, ξένες πρός τίς παραδόσεις μας, καί γενικότερα,
νά μήν σέρνεται πίσω ἀπό τό ἅρμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, πιστεύοντας ὅτι «Τὸ τίμημα τῆς Οἰκουμένης ποὺ πρέπει νὰ πληρώσω, εἶναι λοιπόν, ἡ φυγὴ ἀπὸ τὴν ἀπομόνωση “splendid isolation“, στὴν ὁποία ζούσαμε βολεμένοι ὅλοι μας ἐδῶ καὶ αἰῶνες. Οἰκουμενικὴ κίνηση σημαίνει κατὰ κάποιο τρόπο ἡ παραίτηση ἀπὸ τὴν ζεστὴ φωλιά μας, γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ φυσήξει τὸν τραχὺ ἄνεμο τῆς διαδογματικῆς πραγματικότητας στὰ αὐτιά μας. Καὶ φυσικά νὰ ἀφήσουμε τὴν βάση, στὴν ὁποία βασιζόμαστε ὡς ἐκκλησίες ἢ ὡς ἀντιπρόσωποι τῶν ἐκκλησιῶν καὶ νὰ συναντηθοῦμε κοιτάζοντας ὁ ἕνας τὸν ἄλλο στὰ μάτια»[9].
Μέ ὅλα αὐτά πού ἔπραξε καί πράττει ὁ μητροπολίτης Γερμανίας, ὑποβίβασε στά «μάτια» τοῦ γερμανικοῦ κράτους τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία σέ μιά ἀπό τίς πολλές κάλπικες «ἐκκλησίες», πού ὑπάρχουν στήν Γερμανία, στίς ὁποῖες δέν γίνεται τίποτε ἄλλο, πέρα κάποιων κοινωνικῶν ἐκδηλώσεων, στίς ὁποῖες «ἐκκλησίες» δέν ὑπάρχει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ εὐλάβεια, τό θαῦμα.
Δέν αἰσθάνθηκε «βαθύ πόνο» μετανοίας, πού δέν τηρεῖ τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», (Λουκ. 28, 19), παραμορφώνοντας τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ φιλανθρωπικό σωματεῖο, σέ «παράγοντα στή χώρα»[10], σέ κάτι ψεύτικο, κοινότυπο, σέ κάτι πού δέν εἶναι καί σέ τίποτα δέν διαφέρει ἀπό τίς ἄλλες «ἐκκλησίες – αἱρέσεις» τοῦ οἰκουμενισμοῦ!
Ἐάν γιά ὅλα αὐτά αἰσθάνονταν, ὁ ἀγαπητός μας μητροπολίτης, «βαθύ πόνο», καί ἄλλαζε αὐτές τίς καταστρεπτικές γιά τήν Ὀρθοδοξία, τούς ὀρθοδόξους ἀλλά καί τούς αἱρετικούς, ἐνέργειες, τώρα δέν θά βίωνε αὐτές τίς καταστάσεις. Ἐάν δέν πρόδιδε τήν πίστη μας[11] καί τούς Ἱερούς Κανόνες, ἐάν ἀγωνίζονταν μέ φιλότιμο καί ὁμολογοῦσε τήν Ὀρθόδοξο Πίστη στούς πονηρούς καιρούς μας, ὁ Κύριος θά τόν καθιστοῦσε σκεῦος ἐκλογῆς Του. Ἐάν εἶχε γνήσιο ὀρθόδοξο φρόνημα, πιστεύουμε ἀκράδαντα, ὅτι ὁ καλός μας Θεός, θά φώτιζε, θά ἐνεργοῦσε, ὅπως μόνο Ἐκεῖνος γνωρίζει, ἴσως μέσῳ σημείων, καί θά μεταμόρφωνε τίς καρδιές τῶν ἀθέων γερμανῶν πολιτικῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία στήν Μητρόπολη Γερμανίας, θά ἔλαμπε, θά ξεχώριζε, καί σήμερα δέν θά ἦταν στήν δυσάρεστη, ὀδυνηρή θέση, νά ἀνακοινώνει τήν ἀπαγόρευση τοῦ Σώματος καί Αἵματος τοῦ Σαρκωμένοι Λόγου, τοῦ Μοναδικοῦ Σωτῆρα τῆς ἀνθρωπότητος!
……………………………………………….
[1] «Δεν θα κοινωνούν οι πιστοί στη Γερμανία!», https://orthodoxostypos.gr/
[2] «Δεν θα κοινωνούν οι πιστοί στη Γερμανία!», https://orthodoxostypos.gr/
[3] Παράδειγμα πνευματικοῦ νόμου: «πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται» (Λουκ. 18, 14)
[4] Βλέπε: «Η Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς για την ανίδρυσιν εις το Βερολίνον της Γερμανίας “Διαθρησκειακού Ναού», https://www.impantokratoros.gr/D456D4D3.el.aspx
[5] «Η Μητρόπολη Γερμανίας για τους μεικτούς γάμους», https://www.dw.com/
[6] «Ο Μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος για τους μεικτούς γάμους», http://archive.romfea.gr/oikoumeniko-patriarxeio/mitropoleis-exoterikou/8920-6065
[7] «Ο Γερμανίας Αυγουστίνος με τραγιάσκα!!», https://www.vimaorthodoxias.gr/
[8] «Ο Μητροπολίτης Γερμανίας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης κ.κ.Αυγουστίνος.», https://evangelistismarkos.wordpress.com/
[9] «Ο Γερμανίας Αυγουστίνος αποκαλύπτει το πραγματικό αιρετικό του πρόσωπο», https://averoph.wordpress.com/
[10] Γερμανίας Αυγουστίνος: «Λυπάμαι γι’αυτούς στην Ελλάδα που διαμαρτύρονται», https://www.vimaorthodoxias.gr/
[11] Λ.χ., ὁ μητροπολίτης Ἱερεμίας, εἶπε χαρακτηριστικά: «Αὐτήν τήν ὥρα πού σᾶς γράφω αὐτά μοῦ εἶπαν καί μοῦ ἔδειξαν ἀπό τό διαδίκτυο καί εἶδα μέ τά μάτια μου τήν ἑξῆς φοβερή εἰκόνα: Ἕνας καθολικός ἱερέας χρίει τόν Μητροπολίτη Γερμανίας κ. Αὐγουστῖνο στό μέτωπό του. Σημεῖο τῶν καιρῶν αὐτό! Καί νά γίνεται αὐτό τό προδοτικό ἀπό Ἐπίσκοπο!… Φύλαξέ μας, Χριστέ καί Παναγιά, ἀπό χειρότερα!…», «Σεβ. Γόρτυνος Ιερεμίας: Προδοσία της πίστεως, τα συλλείτουργα και η θεία Κοινωνία μετα των αιρετικών Παπικών», http://aktines.blogspot.com/2012/06/blog-post_3947.html Ἡ δέ Μητρόπολη Πειραιῶς σέ ἀνακοίνωσή της γράφει: «Μεγάλες και ανυπολόγιστες είναι οι ευθύνες ενώπιον Θεού και ανθρώπων του ποιμαίνοντος την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γερμανίας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, ο οποίος δυστυχώς χορεύει σε οικουμενιστικούς ρυθμούς.», https://www.impantokratoros.gr/D456D4D3.el.aspx
https://aktines.blogspot.com/2020/05/6-14-1