Ἀπόσπασμα ὁμιλίας
Σήμερα, ἔλεγε ὁ Ἅγιος Παῒσιος, δὲν εἶναι καιρὸς μαρτυρίου. Δηλαδή, δὲν μᾶς ζητάει ὁ Θεὸς νὰ γίνουμε μάρτυρες, νὰ δώσουμε τὴ ζωή μας, ἀλλὰ εἶναι καιρὸς νὰ δώσουμε Μαρτυρία γιὰ τὸν Χριστὸ μὲ τὴ ζωή μας, μὲ τὴ στάση μας, μὲ τὴ σταθερότητά μας, μὲ τὰ λόγια μας καὶ μὲ τὰ ἔργα μας. Νὰ ἀντισταθοῦμε στὸ κακό.
Ἔχω γυναῖκες- καὶ ἐδῶ, μοῦ φαίνεται- ποὺ τὶς πολεμᾶνε οἱ ἴδιοι οἱ ἱερεῖς τους. Πᾶνε στὶς ἐνορίες, Γερόντισσα, ντυμένες σεμνά, καὶ τίς βάζει μπροστὰ ὁ παπάς καὶ τίς λέει: «Γιατί ντύνεσαι ἔτσι, καὶ δὲν ντύνεσαι ὅπως ὅλες»; Γιατί δὲν εἶσαι ρινόκερος… Τὰ λέω αὐτὰ γιὰ νὰ μὴν ντρέπεστε καὶ νὰ μὴ δειλιάζετε καὶ νὰ μὴ μπερδεύεστε. «Γιατί», λέει, «ὁ παπὰς τὸ εἶπε». Καὶ ἐπειδὴ τὸ εἶπε ὁ παπάς; Καὶ ὁ Δεσπότης νὰ τὸ πεῖ, καὶ ὁ Πατριάρχης νὰ τὸ πεῖ, ὅταν εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, δὲν θὰ τὸ κάνω.
Ἦταν ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής· ἁπλὸς μοναχὸς ἤτανε. Ὅλη ἡ Ἐκκλησία ἡ ἐπίσημη, ἡ διοικούσα, καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Πατριάρχες, εἴχανε τότε προσκυνήσει μία αἵρεση τοῦ Μονοθελητισμοῦ, ποὺ ἔλεγε δηλαδή, ὅτι ὁ Χριστὸς εἶχε μία θέληση. Ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ αἵρεση ἐνῷ ὁ Χριστὸς εἶχε δύο θελήσεις, γιατὶ ἤτανε καὶ εἶναι καὶ Τέλειος Θεὸς καὶ Τέλειος Ἄνθρωπος. Ὁπότε, ἔχει καὶ τὴν Θεία θέληση καὶ τὴν ἀνθρώπινη· καὶ τὴν Θεία ἐνέργεια καὶ τὴν ἀνθρώπινη. Γι’ αὐτὸ καὶ βλέπουμε ὅτι πεινοῦσε, διψοῦσε. Ἦταν ἄνθρωπος. Κουραζόταν. Τὰ εἶχε ὅλα τὰ ἀνθρώπινα, ἐκτὸς τὴν ἁμαρτία.
Λοιπόν, καὶ εἶχαν βγεῖ κάποιοι αἱρετικοὶ καὶ λέγανε, ὄχι, ὁ Χριστὸς μία θέληση ἔχει, εἶναι μόνο Θεός. Ἀκύρωναν δηλαδή, τὴν ἀνθρώπινη φύση, οὐσιαστικά. Καὶ ὁ Ἅγιος Μάξιμος, ἁπλὸς μοναχός, οὔτε παπὰς οὔτε Δεσπότης, κι ἔλεγε: «Ὄχι! Ἔχετε λάθος». «Μά», λέει, «τί, ἐσὺ εἶσαι καλλίτερος ἀπὸ τὸν Δεσπότη; Εἶσαι καλλίτερος ἀπὸ τὸν Πατριάρχη; Μὲ ποιά Ἐκκλησία εἶσαι»; Λέει, «ἐγὼ εἶμαι μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἐσεῖς δὲν εἶστε μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἐσεῖς ἔχετε βγεῖ ἀπ’ ἔξω».
Ἔτσι, λοιπόν, καὶ ἐμεῖς θὰ λέμε σὲ ὅλους τοὺς ρινόκερους, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ φυσιολογικὸς, καὶ αὐτὸ δὲν εἶναι ὑπερηφάνεια. Προσέξτε! Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀλήθεια! Ὅπως λές, ἐγὼ εἶμαι ἄνδρας. Τι νὰ πεῖς; Ὅτι δὲν εἶμαι; Ἀφοῦ εἶναι ἡ ἀλήθεια αὐτό. Ἔτσι, θὰ πεῖς, ὁ Χριστὸς μᾶς λέει αὐτὰ καὶ αὐτά. Καὶ ὀφείλουμε νὰ τὰ τηρήσουμε. Καὶ δὲν εἶναι γιατὶ νομίζουμε ὅτι εἴμαστε καλλίτεροι. Ὄχι! Εἴμαστε χειρότεροι ἀπὸ ὅλους, ἀλλὰ προσπαθοῦμε νὰ τηρήσουμε αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Χριστός.