Ὁ ἀστυνομικὸς Ἀνδρέας Βοσκοῦ, πνευματικὸ παιδὶ τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, εἶχε βγάλει ἕνα σπυρὶ στὸ μέτωπο, τὸ ὁποῖο μάζευε πύον. Μὲ γιατρούς, φάρμακα δὲν ἐπέρχονταν ἴαση. Διαβάζοντας τὸ βιβλίο του π. Ἰακώβου τὸν παρακάλεσε, δὲν τὸν εἶχε γνωρίσει, ἐν ζωῇ, καὶ τοῦ εἶπε: «Γέροντα Ἰάκωβε ὅπως ὅταν ζοῦσες ἔτρεχες μὲ τὴν Ἁγία Κάρα καὶ…

Κάποτε, διηγεῖτο ὁ Γέροντας Ἰάκωβος Τσαλίκης, «ὅταν ἤμουν μικρὸ παιδί, ἔπαθα τέτοιο σοβαρὸ κρυολόγημα, ποὺ ἔπεσα στό κρεβάτι μἐ μεγάλη δύσπνοια καὶ φοβερὸ πόνο στήν ἀριστερὴ πλευρά τοῦ θώρακα. Γιατρὸς στό χωριὸ δέν ὑπῆρχε καὶ ἡ μόνη καταφυγὴ μας ὁ Θεὸς καὶ οἱ Ἅγιοι Του. Εἴχαμε στό σπίτι μας μιά μικρή ἀσημένια εἰκόνα τοῦ Ἁγίου…

Ἁγίου Ἰακώβου Εὐβοίας «Νὰ μὴ γνωστοποιῇ ὁ πιστὸς στοὺς ἀνθρώπους τὴν ἐξομολόγησή του ἢ τὴν ζωή του ἢ τὴν πνευματική του ἐργασία. Ὅλα νὰ γίνονται ἐν κρυπτῷ καὶ κατόπιν συμβουλῆς τοῦ πνευματικοῦ μόνον». «Ἡ νηστεία εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ μεὶς νὰ νηστεύουμε, παιδιά μου. Δὲν μὲ ἔβλαψε ἡ νηστεία μέχρι σήμερα, ποὺ…

𝚮 𝚯𝚨𝚼𝚳𝚨𝚺𝚻𝚮 𝚫𝚰𝚨𝚺𝛀𝚺𝚰𝚺 𝚻𝚶𝚼 𝚷𝚰𝚷𝚻𝚶𝚴𝚻𝚶𝚺 𝚨𝚬𝚸𝚶𝚷𝚲𝚨𝚴𝚶𝚼 Νέα πρωτότυπη εἰκόνα, ποὺ ἀπεικονίζει τὸ μεγάλο αὐτὸ θαῦμα τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Ἰακώβου τοῦ ἐν Εὐβοίᾳ Ἡ παροῦσα εἰκόνα, ποὺ ἁγιογραφήθηκε ἀπὸ τὸν ἔγκριτο ἁγιογράφο Κωνσταντίνο Λυτρίδη τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2024 σύμφωνα μὲ τὶς ὑποδείξεις τοῦ πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, ἀπεικονίζει κατ᾽ ἐξαίρετο τρόπο ἕνα σχετικὰ σύγχρονο…

Το 1988 βρισκόμουν στο Άγιον Όρος και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Διονυσίου για πνευματικούς λόγους. Όταν έφευγα, με παρακάλεσαν τόσο ο Γέροντας της Μονής ο μακαριστός Γέροντας Χαράλαμπος, όσο και οι πατέρες, να πάρω στο αυτοκίνητό μου και να εξυπηρετήσω καθώς θα πήγαινα για την Αθήνα, ένα Μοναχό της Μονής, τον Πάτερα Ιλαρίωνα, για να…

Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης( 1920-1991) Νύχτα της 20ης Νοεμβρίου πρωί της 21ης. Ήρθε η ώρα να τελειώσει το μαρτύριο της ζωής αυτής. Αγρύπνησε το τελευταίο του βράδυ. Λειτούργησε την επομένη για τα Εισόδια της Παναγίας και λίγο μετά το μεσημέρι άφησε σαν πουλάκι την ψυχή του, την εξαγνισμένη απο στο καμίνι της άσκησης και της γεμάτης…

Το μεγαλειο του Αγίου Ιακωβου….30.000 ονοματα μνημονευε καθε μερα… “Εμείς εδώ ση­κω­νό­μα­στε τη νύ­χτα για να μνη­μο­νε­ύ­σου­με αυ­τά τα ο­νό­μα­τα. Έχου­με χι­λι­ά­δες ο­νό­μα­τα, πε­ρί­που 20-30 χι­λι­ά­δες ο­νό­μα­τα. Εί­ναι ευ­ερ­γέ­ται του Μο­να­στη­ριού πρίν 38 χρό­νια που ήρ­θα στο Μο­να­στή­ρι.

Σκέφτομαι ότι ίσως να είναι η τελευταία και παρακαλώ τον Άγιο: «Άγιέ μου Δαυΐδ, εσύ να λειτουργήσης» και γίνομαι καλά και λειτουργώ. Λέω το πρωί του Αγίου: «Άγιέ μου Δαυΐδ, έχω τώρα τα πόδια, την δισκοπάθεια, την καρδιά μου, αν με βοηθήσης θα λειτουργήσω, αν δεν με βοηθήσης, βγες μόνος και λειτούργα». Μου λένε: «Πρόσεχε…

Ο Θεός παιδί μου περπατά στη γη μέσω των Αγίων Του Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης https://proskynitis.blogspot.com/2024/10/blog-post_260.

Μὴ φεύγετε, παιδιὰ μου, ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες. Μὴν ἀκοῦτε αὐτούς ποὺ λένε: «Τί, ἐκκλησίες τώρα, ἐκκλησίες καὶ παπάδες».Αὐτοὺς μὲ συγχωρεῖτε, παιδιὰ μου, τοὺς βάζει ὁ διάβολος. Ξέρετε τὶ εἶπε τὸ δαιμόνιο, ξέρετε τὶ μοῦ εἶπε ;

Τὸ 1996 θέλησα νὰ νοικιάσω ἕνα ξένο χωράφι. Τὸ μίσθωσα γιὰ κάθε στρέμμα ἀνερχόταν στὶς 40000 δραχμές. Συμφώνησα καὶ τὸ ἔκλεισα χωρὶς ὁ σύζυγός μου νὰ εἶναι παρών. Ὅταν πῆγα στὸ σπίτι, μοῦ φώναξε γιὰ τὸ πολὺ ὑψηλὸ μίσθωμα κι ἐγώ του εἶπα,: Μὴν μὲ μαλώνεις, τώρα τὸ ἔκλεισα. Βρὲ γυναῖκα, 40000 δραχμὲς τὸ στρέμμα…

Απόσπασμα από το βιβλίο ο «Γέρων Ιάκωβος (Διηγήσεις, νουθεσίες, μαρτυρίες)» έκδοση Ενωμένη Ρωμηοσύνη. Μαρτυρία ανωνύμου: Επισκεπτόταν συχνά το Μοναστήρι [του οσίου Δαυίδ του Γέροντα στην Εύβοια] μία μητέρα με το άρρωστο παιδί της. Κάποια μέρα, αυτή έκανε δουλειές και ο γυιός της περιφερόταν στην αυλή.   Κάποιες κυρίες, είχαν μαζευτή εκεί στην αυλή και «σχολίαζαν»…

  Ήταν Νοέμβριος του 1991.Η γερόντισσα Πορφυρια η κατά κοσμον Χαρίκλεια και κατά σάρκα αδελφή του γέροντος Πορφύριου η πρώτη γερόντισσα του μοναστηρίου του στο Μηλεσι του Ωρωπού στο ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτηρος …   …μετά την αναχώρηση του γέροντα στο Αγιον Ορος στα Καυσοκαλυβια πήρε τηλεφωνο,για να μιλήσει μαζί του να του…

  λζ΄. Ὁ Ἅγιος Δαυΐδ μπροστά στήν Ἁγία Τράπεζα   Κά­πο­τε, ἤ­μα­σταν μ᾽ ἕ­ναν ἀ­δελ­φό ἐ­δῶ στήν Μονή καί τόν λέ­γα­νε π. Ἀ­κά­κιο, αὐ­τός ἔ­φυ­γε ἀπ᾽ τό Μο­να­στή­ρι καί πῆ­γε στήν Ἁ­λόν­νη­σο. Λοι­πόν, ἕ­να βρα­δά­κι κα­τά τίς 8 Νο­εμ­βρί­ου πρίν λί­γα χρό­νια, κά­να­με μιά πα­ρά­κλη­ση στόν ἅ­γιο Νε­κτά­ριο. Ὅ­πως ἤ­μα­σταν καί οἱ δυ­ό πα­τέ­ρες στό…

Ο γέροντας Ιάκωβος – διηγείται η πρεσβυτέρα Μαρία Ιωάννου Χατζηθανάση – είχε μεγάλη έγνοια το ότι είχαμε τότε οκτώ παιδιά και δεν είχαμε δικό μας σπίτι. Κάθε φορά που πηγαίναμε για εξομολόγηση μας ρωτούσε: «Τι έγινε, έχομε δικό μας σπίτι;». «Όχι, Γέροντα», απαντούσαμε εμείς. «Έχομε, όμως, έναν πολύ καλό μας φίλο σπιτονοικοκύρη που δεν μας…

  λδ΄. Ὁ Ἐ­σταυ­ρω­μέ­νος μέ ζωντανό σῶ­μα   Mί­α Με­γά­λη Πα­ρα­σκευ­ή τήν ὥ­ρα τῆς Ἀ­πο­κα­θη­λώ­σε­ως, μό­λις κα­τέ­βα­σε τό Σῶ­μα, ἔ­κλαι­γε μέ με­γά­λη συγ­κί­νη­ση καί δέ­ος. Καί με­τά εἶ­πε: «Πα­τέ­ρες μου, σή­με­ρα δέν κα­τέ­βα­σα σῶ­μα ἁ­γι­ο­γρα­φη­μέ­νο, ἀλ­λά σῶ­μα ἀν­θρώ­πι­νο. Οἱ φλέ­βες Του χτυποῦ­σαν στίς δι­κές μου φλέ­βες. Ἡ σάρ­κα Του ἀκούμπα­γε στήν δι­κιά μου σάρ­κα. Κα­τα­λά­βαι­να…

Διηγείται ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης Κάποτε μια χριστιανή εξομολογήθηκε σε μένα στο παρεκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους. Μετά την εξομολόγηση και ενώ παρέμειναν οι δικοί της, για να πάρουν σειρά εκείνη κατέβηκε στον κεντρικό Ναό και μπήκε μέσα να προσκυνήσει. Ο Ναός ήταν άδειος.Άναψε ένα κεράκι και άρχισε να προσκυνάει τις εικόνες. Και τότε είδε,για μια…

κγ΄. «Φαγητά δέν τρώω» ­Έχω πολ­λές ἀρ­ρώ­στι­ες, ἀλ­λά πα­ρα­κά­λε­σα τόν ἅ­γιο Δαυ­ΐδ νά ἔ­χω τίς δο­κι­μα­σί­ες αὐ­τές, ἀλ­λά νά μοῦ δί­νη ὑ­πο­μο­νή, καί νά μήν εἶ­ναι κά­τι σο­βα­ρό. Νά μήν ἔ­χω τί­πο­τα ζά­χα­ρο. Νά μπο­ρῶ νά τρώ­ω δύ­ο φέ­τες ψω­μά­κι τήν ἡ­μέ­ρα, για­τί φα­γη­τά δέν τρώ­ω, μέ συγ­χω­ρεῖ­τε γιά τήν φρά­ση μου, ἀλ­λά λί­γο ψω­μά­κι…

ια΄. Εὐλάβεια σέ ἱερωμένους   Οταν ἤ­μου­να στρα­τι­ώ­της στήν Ἀ­θή­να, ὅ­ποι­ον ἔ­βλε­πα στόν δρό­μο, ἔ­λε­γα “Κα­λη­μέ­ρα”, “Καλη­­σπέ­ρα”, (ἀλλ᾽ αὐ­τοί) δέν μέ μι­λοῦ­σαν. Τό εἶχα πα­ρά­πο­νο, για­τί λέ­ω “ἐ­μεῖς στό χω­ριό μας λέ­με “Κα­λη­μέ­ρα”, “Κα­λη­σπέ­ρα”, “Χαί­ρε­τε”, “γειά σας”, ἐ­δῶ;”.   »Εἶ­πα, λοι­πόν, στόν συν­ταγ­μα­τάρ­χη μου, αὐ­τός ἦ­ταν ἅ­γιος ἄν­θρω­πος, καί μοῦ λέ­ει: “Ἄ­κου­σε νά σοῦ πῶ,…

  κα΄. «Μ᾽ ἔδωσε ὁ Θεός δοκιμασίες»   Λοι­πόν, παι­διά μου, καί ντρέ­πο­μαι καί νά πά­ω καί στόν για­τρό ἀ­κό­μα. Μ᾽ ἔ­λε­γε ὁ μα­κα­ρί­της ὁ Γέ­ρον­τάς μου: ”Πάτερ Ἰ­ά­κω­βε, ἀ­πό τόν ἐ­γω­ϊ­σμό πού ἔ­χεις θά σέ τι­μω­ρή­ση ὁ Θε­ός, παι­δί μου. Θά σέ βλέ­πουν οἱ γι­α­τροί­”. Λοι­πόν, τό ᾽πα­θα αὐ­τό. Ἐ­κεῖ πού λέ­τε, εἴ­χα­με τόν…

Ένα χαρακτηριστικό συνέβη στην Κύπρο. Ο αστυνομικός Ανδρέας Βοσκού, πνευματικό παιδί του Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου, είχε βγάλει ένα σπυρί στο μέτωπο, το οποίο μάζευε πύον. Με γιατρούς, φάρμακα δεν επέρχονταν ίαση. Διαβάζοντας το βιβλίο του π. Ιακώβου τον παρακάλεσε, δεν τον είχε γνωρίσει ,εν ζωή, και του είπε: «Γέροντα Ιάκωβε όπως όταν ζούσες έτρεχες…

  γ΄. Νε­α­νι­κές ἀ­σκή­σεις   Η μη­τέ­ρα μου ἔ­κα­νε με­τά­νοι­ες, δε­ή­σεις, προ­σευ­χές, νη­στεῖ­ες. Ἔ­τσι γι­α­τρευ­ό­μα­σταν τό­τε. Ἀ­πό μι­κρό, μέ εἶ­χε μά­θει ἡ μαν­νού­λα μου νά τη­ρῶ τήν τά­ξη τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, νη­στεῖ­ες, με­τά­νοι­ες. Μικρό παι­δά­κι, ἄ­νοι­γα (τήν πόρ­τα) χω­ρίς νά μέ παίρ­νουν εἴ­δη­ση στίς 12 μέ 1 (ἡ ὥ­ρα) τό βρά­δυ καί πή­γαι­να στήν ἐ­ρη­μιά. (Ἄλ­λες…

Στήν ἄ­νικ­μη πνευ­μα­τι­κά ἐ­πο­χή μας ἡ Χά­ρις τοῦ Θε­οῦ δέν μᾶς ἐγ­κα­τέ­λει­ψε. Ἀ­νέ­δει­ξε θε­ο­φό­ρους Γέ­ρον­τες, γι­ά νά βο­η­θή­σουν τόν λα­ό μέ τά ἐ­ξαι­ρε­τι­κά χα­ρί­σμα­τά τους. Ἕ­νας ἀ­π᾽ αὐ­τούς εἶ­ναι καί ὁ μα­κα­ρι­στός Γέ­ρων Ἰ­ά­κω­βος, Ἡ­γού­με­νος τῆς Μο­νῆς τοῦ Ὁ­σί­ου Δαυ­ΐδ στήν Εὔ­βοι­α. Πα­σί­γνω­στος σή­με­ρα, ὄ­χι μό­νο στήν Ἑλ­λά­δα ἀλ­λά καί σ᾽ ὅ­λον τόν ὀρ­θό­δο­ξο κό­σμο….

Τον άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη – διηγείται ανώνυμος ιερεύς – τον γνώρισαν οι γονείς μου, όταν ήμουν στο τέλος του Δημοτικού σχολείου. Οι αναμνήσεις μου είναι λίγο “θολές” λόγω ηλικίας και δυστυχώς απροσεξίας περί τα πνευματικά. Η ανάμνηση του αγίου Γέροντος που είχα πάντοτε ήταν η θύμηση ενός ανθρώπου με αγάπη πραγματική και με ένα…

– Είδα και την ψυχή του πατέρα μου, – έλεγε ο Γέροντας -, να κάθεται έξω από ένα απλό σπιτάκι σαν κελλάκι και του λέω: «Πατέρα μου, εσύ που ήσουν και χτίστης, δεν έχτιζες ένα μεγαλύτερο σπίτι να μένεις άνετα, αλλά κάθεσαι σε ένα τέτοιο σπιτάκι» Τότε, τι μου λέει:

Έλεγε ο Άγιος Ιάκωβος: ” Και στο παραστατό της πόρτας να μου βάλουν το κεφάλι μου, να μου το πάρουν, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ, ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΟΥ , ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ , ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΑΡΝΗΘΩ! “

Εύχομαι σε σας υγείαν, χαράν και ευλογίαν Ουράνιον! Συνήθης ευχή του Οσίου Ιακώβου προς προσκυνητές.   πηγή https://proskynitis.blogspot.com/2024/01/blog-post_8.html

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος», ἐκδόσεις «Ἑνωμένη Ῥωμηοσύνη», Θεσσαλονίκη, 2020. Διήγηση: «Ἕνας ἔγγαμος ἱερεύς, ὅταν χειροτονήθηκε ἔκοβε τὰ μαλλιὰ καὶ τὰ γένεια. Εἶχε ὅμως καὶ ἐνοχή. Πῆγε, λοιπόν, στὸν π. Ἰάκωβο καὶ τὸν ρώτησε: -Πειράζει, Γέροντα, ποὺ κόβω τὰ γένεια καὶ τὰ μαλλιά; -Δὲν πειράζει, τέκνον μου, τοῦ ἀπάντησε, ἀλλὰ μὲ πολλὴ πίκρα ὁ Γέροντας….

  ΒΙΟΣ ΤΟΥ OΣΙΟΥ IΑΚΩΒΟΥ ΤΟΥ EΝ ΕΥΒΟΙΑ Παιδικὴ καὶ νεανικὴ ἡλικία   Ὁ῞Οσιος Ἰάκωβος γεννήθηκε στὶς 5 Νοεμβρίου τοῦ 1920 στὸ Λίβισι τῆς Μάκρης, ἕνα παραθαλάσσιο χωριὸ τῆς ἁγιοτόκου Μικρᾶς Ἀσίας στὸ ὕψος τοῦ Καστελλόριζου. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν ἀπὸ τὶς πιὸ εὔπορες oἰκογένειες τοῦ χωριοῦ, περισσότερο ὅμως ξεχώριζε γιὰ τὴν εὐσέβειά της καὶ…