-Πάτερ, όταν χωρίς να το θέλω περνούν από το νου μου αισχροί λογισμοί, αμαρτάνω; -Άκουσε παιδί μου. Κάποια ασκήτρια η Αικατερίνη Σενέισκαγια εταλαιπωρείτο πολύ καιρό από ακάθαρτες σκέψεις. Στο τέλος την επισκέφτηκε ο Χριστός και αμέσως τις απεμάκρυνε. -Που ήσουν τόσο καιρό, γλυκύτατε Ιησού μου; Τον ρώτησε.

”Το να εντυπώσεις στην καρδιά ενός παιδιού το πάντερπνο Όνομα του Ιησού Χριστού είναι ανώτερο απ’ όλα τα σταυρουδάκια και όλες τις εικονίτσες που θα του χάριζες”. Όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα (☩ 10 Οκτωβρίου 1891)     https://proskynitis.blogspot.com/2021/10/blog-post_98.html

 Όσιος στάρετς Αμβρόσιος της Όπτινα (1812 – 1891) Εορτάζει στις 10 Οκτωβρίου Ο στάρετς Αμβρόσιος θεωρείται ο κορυφαίος από τους γέροντες της Όπτινα. Είχε τις αρετές που είχαν όλοι οι άλλοι γέροντες μαζί και μάλιστα στο ύψιστο σημείο τους. Διακρινόταν για την αγία ταπείνωση του, την αγνότητα του νου και της καρδίας, την αγάπη του που…

  Δύο αδελφές μιας πλούσιας και αρχοντικής ρωσικής οικογένειας είχαν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Η μία ήταν ευσεβής και ήσυχη. Η άλλη, η Βέρα, ήταν εγωίστρια και ανήσυχη. Πολλές φορές την παρακάλεσε η αδελφή της να πάνε μαζί στην Όπτινα, στον όσιο Αμβρόσιο, αλλά εκείνη πάντοτε αρνιόταν πεισματικά. Αριστοκράτισσα αυτή και φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, να…

 Ο Όσιος Αμβρόσιος της Όπτινα (1812 – 1891).  Τις πιο απίθανες περιπτώσεις μπορούσε να συναντήση κανείς στο στάρτσεβο του π. Αμβροσίου [όσιος Αμβρόσιος (1812 – 1891)]. Η επόμενη περίπτωσις έχει σχέσι με… εξόντωσι ποντικών! Η σύζυγος ενός σπουδαίου προσώπου της πόλεως Νοβοσίλε ήρθε στην Όπτινα [της Ρωσίας]. Μόλις την είδε ο στάρετς [ο γέροντας] την…

Ένας αδελφός ρώτησε έναν άλλο: «Ποιος σας δίδαξε την προσευχή του Ιησού;» Και απαντά: «οι Δαίμονες». “Ναι, πώς έγινε ;”

  Οι γονείς πρέπει να προειδοποιούνται για την  βαθιά αμηχανία και απελπισία στην άπιστη ζωή των ενηλίκων παιδιών τους. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Στάρετς Αμβρόσιος της Όπτινα γράφει για μια μητέρα, που θρηνει για την απιστία του γιου της: «Γνωρίζετε ότι με πολλούς τρόπους φταίτε ότι δεν  ξέρατε πώς να αυξήσετε…

Η απέραντη αγάπη του οσίου Αμβροσίου της Όπτινα αγκάλιαζε με ξεχωριστό ενδιαφέρον τα πρόσωπα εκείνα που τα ταλαιπωρούσε η αμαρτία και τα βάραινε ο στιγματισμός της κοι νωνίας. Κάποια άγαμη κοπέλα που έμεινε έγκυος και γι’ αυτό διώχθηκε από την οικογένειά της, ζήτησε καταφύγιο κοντά του. Εκείνος με προθυμία και καλοσύνη ανέλαβε την προστασία της….

 Δύο αδελφές σε μια πλουσία αρχοντική οικογένεια διέφεραν ριζικά στον χαρακτήρα. Η μία ευσεβής και ειρηνική. Η άλλη, η Βέρα, εγωίστρια και ανήσυχη. Όσες φορές την παρακαλούσε η αδελφή της να πάνε μαζί  στην Όπτινα, στον στάρετς Αμβρόσιο [1812-1891], αρνείτο με πείσμα. Αριστοκράτισσα αυτή και φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, να επισκεφθή έναν γέρο «λιτσιμέρα»…

  Η καρδία του ήταν ευαίσθητη. Είχε — την ικανότητα να αγαπάει χωρίς όρια κάθε άνθρωπο που βρισκόταν απέναντι του, ξεχνώντας τον ίδιο του τον εαυτό. Αύτη ή διαρκής παραμέληση του εαυτού του χάριν του πλησίον αποτελούσε την επιλεγμένη από τον στάρετς Αμβρόσιο στάση ζωής. Έλεγε: «όλη μου την ζωή δεν κάνω τίποτε άλλο παρά…

       Ὁ Ὅσιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα   Χαριτωμένος ἦταν ὁ στάρετς ὅταν ἔκανε παρατηρήσεις στήν ζωή του. «Ἐγώ», ἔλεγε, «μέσα στήν πολυκοσμία γεννήθηκα καί μέσα στήν πολυκοσμία ζῶ». Καί πρόσθετε προφητικά: «Ἔτσι καί μέσα στήν πολυκοσμία θά κοιμηθῶ». Πράγματι! Τίς τελευταῖες του ὧρες ἦταν περιστοιχισμένος ἀπό πλῆθος κόσμου. Ἄλλοι μέσα στό κελλί του, ἄλλοι…

  Ὁ Ὅσιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα Κεφ. 16 Βαθειά χαράχθηκε στήν μνήμη τοῦ π. Ἀμβροσίου ἕνα ἐντυπωσιακό ὄνειρο πού εἶχε ἰδεῖ πρίν σαρανταπέντε χρόνια, ὅταν δοκίμασε τόν πρῶτο κλονισμό στήν ὑγεία του. Αὐτό δέν ἦταν ὄνειρο, ἀλλά – θά λέγαμε – προφητικό ὅραμα πού ἀναφερόταν στήν ὅλη πορεία τῆς ζωῆς του. Ἄς τό παρακολουθήσουμε: «Βρισκόμουν…

    Ὁ Ὅσιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα Στίς 7 Δεκεμβρίου τό κελλί τοῦ π. Ἀμβροσίου εἶχε ἑορταστική ὄψι καί μεγάλη κίνησι. Κόσμος πολύς περνοῦσε ἀπ᾿ ἐκεῖ γιά νά τοῦ εὐχηθῆ μακροημέρευσι. Ἦταν ἡ ἡμέρα «τοῦ Ἀγγέλου του», δηλαδή ἡ ὀνομαστική του ἑορτή. Ἰδιαίτερα τόν εὐχαρίστησε ἡ παρουσία ἀρκετῶν Ἱερομονάχων τῆς Ὄπτινα μέ ἐπικεφαλῆς τόν προσφιλῆ…

   Ὁ Ὅσιος Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα Ἡ τελευταῖα περίοδος τῆς ζωῆς τοῦ π. Ἀμβροσίου συνδέεται στενά μέ τήν ἵδρισι καί διοργάνωσι ἑνός γυναικείου Κοινοβίου. Μέ τήν συμβουλή του μία ἀπό τίς πιό ἀφωσιωμένες πνευματικές του κόρες, ἡ πλουσία κτηματίας Κλουτσάρεφ, ἀγόρασε τό 1872 μία ἐκτεταμένη ἐξοχική περιοχή σ᾿ ἕνα γραφικό βουνό κοντά στό χωριό Σαμορτῖνο…

  Πνευματικές ἀνταύγειες κεφ. 14ο 🙁 μέρος β΄ τελευταῖο) Καί ὁ δεύτερος καρπός τοῦ Πνεύματος, ἡ χαρά, ἀφθονοῦσε στήν ψυχή του. Ἔρχονταν δύσκολες ὧρες, κυρίως ὅταν τόν κτυποῦσαν τά κύματα τῶν συνεχῶν ἀσθενειῶν του, πού νόμιζες πώς ὁλόκληρος εἶναι βυθισμένος στήν θλῖψι. Πόση ἔκπληξι αἰσθάνονταν οἱ ἐπισκέπτες του, ὅταν ἀντιλαμβάνονταν πώς καί μέσα στόν πόνο…

  Πνευματικές ἀνταύγειες Στό ἀνάστημα ὁ στάρετς ἦταν μετρίως ὑψηλός καί στήν ὄψι παρ᾿ ὅλη τήν ὠχρότητα καί τήν ἀσθενικότητά του διατηροῦσε κάτι ἀπό τήν νεανική του ὡραιότητα. Στό μέτωπο του ξεχώριζαν δύο -τρεῖς ρυτίδες, πού μερικές φορές ἔσβηναν, καί στό κεφάλι του ἐμπρός ἐδέσποζε μία μικρή φαλάκρα, πού φαινόταν σάν νά τοῦ ταίριαζε. Ἡ…

   «Καί τό φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καί ἡ σκοτία αὐτό οὐ κατέλαβεν»  (Ἰωαν. Α΄: 5).  Κεφ. 13ο Βοήθεια σημαντική εὕρισκαν κοντά στόν στάρετς Ἀμβρόσιο καί πολυάριθμοι διανοούμενοι, οἱ ὁποῖοι τήν ἐποχή ἐκείνη ἦταν ἐκτεθειμένοι σέ πολλούς κινδύνους. Τί φοβερές ἐπιδημίες πού μάστιζαν τότε τίς κεφαλές τῶν μορφωμένων!  Ὁ ἕνας παρουσιαζόταν ὡς ὀπαδός τοῦ…

  Κεφ. 12ο: μέρος β΄ (τελευταῖο) Ἐρωτᾶ κάπου ἡ Ἁγία Γραφή· «Τίς γάρ οἶδεν ἀνθρώπων τά τοῦ ἀνθρώπου;» (Α΄ Κορ. β΄: 11). Πράγματι. Ποιός ἄνθρωπος μπορεῖ νά γνωρίζη τίς μυστικές σκέψεις καί διαθέσεις τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου; «Ἡ ψυχή τοῦ διπλανοῦ σου», εἶπε ἕνας Γέροντας, «ὁμοιάζει μέ σκοτεινό δάσος». Μόνο ὁ Θεός ἐρευνᾶ τά βάθη τῆς…

  Κεφ. 11ο: μέρος β΄ (τελευταῖο) Ἀναρίθμητοι μοναχοί πλησίαζαν τόν στάρετς καί ζητοῦσαν τίς συμβουλές του καί τίς διδασκαλίες του γιά τήν μοναχική ζωή. Ἄς τόν παρακολουθήσουμε κι᾿ ἐμεῖς στίς σοφές του ἀσκητικές παραινέσεις, ἀρχίζοντας ἀπό ἐκεῖνες πού ἀπηύθυνε στήν  Ἡγουμένη τοῦ Σαμορντίνου Εὐφροσύνη. «Πρίν πέσης νά κοιμηθῆς σταύρωσε τό κελλί σου καί τό κρεββάτι…

  Κεφ. 11ο: μέρος α’ Ὅταν ὁ στάρετς ἀπευθυνόταν στά πλήθη τῶν Χριστιανῶν πού σάν διψασμένα ἐλάφια ζητοῦσαν νά ξεδιψάσουν κοντά του, ἄφηνε νά βγαίνουν ἀπό τό στόμα του τά ρεῖθρα τῆς οὐρανίου σοφίας. «Πάτερ, πῶς πρέπει νά ζοῦμε; Πῶς θά ἐπιτύχουμε τήν σωτηρία μας;» ἐρωτοῦσε ὁ λαός. Κι᾿ ἐκεῖνος σάν τόν Βαπτιστή Ἰωάννη ἀπαντοῦσε:…

  Κεφ. 10ο:μέρος β΄ (τελευταῖο)  Τήν ὥρα τῆς μεσημβρινῆς διακοπῆς ἐπικρατοῦσε ἄκρα ἡσυχία, γιατί οἱ πόρτες ὅλες ἔκλειναν καί οἱ ἐπισκέπτες ἀποσύρονταν στούς ξενῶνες τοῦ Μοναστηριοῦ. Ὁ στάρετς κατά κανόνα ξεκουραζόταν. Ἐάν ὅμως ἔνιωθε πώς εἶχε δυνάμεις ἤ δέν τόν ἔπαιρνε ὁ ὕπνος, φώναζε τόν ἐπιστολογράφο καί τακτοποιοῦσετίς ἐκκρεμότητες τῆς ἀλληλογραφίας. Αὐτή ἡ ἀλληλογραφία! Μεγάλη…

  Κεφ.10:μέρος α’ Ἡ προσφορά τοῦ στάρετς στόν λαό ἦταν συνδυασμένη λιγώτερο μέ τό ἐρημητήριο τοῦ δάσους καί περισσότερο μέ τό κελλί του στήν Σκήτη. Ὁ δρόμος πού ὡδηγοῦσε ἐκεῖ εἶχε νά διηγηθῆ πολλά. Τόν ἐβάδισαν ψυχές πού σκιρτοῦσαν ἀπό πνευματική ἀγαλίασι, γιατί σέ λίγο θά τούς ἔφερνε κοντά στόν θεοφόρο στάρετς. Ἄς ἀκούσουμε ὄμως…

   Ὁσίου Ἀμβροσίου «Μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός. Γνῶτε ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός». Διαρκώς τό ἔργο τοῦ στάρετς Ἀμβροσίου ἔπαιρνε μεγάλες διαστάσεις. Μερικοί διακονηταί τοῦ ἦταν τώρα ἀπαραίτητοι πιό πολύ ἀπό κάθε ἄλλο. Γιά ἕνα διάστημα ὁ μοναχός πού τόν ὑπηρετοῦσε ἔλειψε ἀπό κοντά του γιατί ἔτυχε νά ἀρρωστήση. Τήν περίοδο αὐτή…

   Ὁσίου Ἀμβροσίου  Τόν χειμῶνα τοῦ 1862, λίγο καιρό μετά τήν ἐγγαθίδρυσι τοῦ Ἡγουμένου Ἰσαακίου, ὁ π. Ἀμβρόσιος γνώρισε κάποια, ὄχι καί τόσο ἀσήμαντη, ταλαιπωρία.  Σκέφθηκε μία ἡμέρα νά πάη ὥς τό Μοναστήρι γιά νά ἰδῆ τά πνευματικά του παιδιά – μερικούς μοναχούς πού προσφάτως εἶχε γίνει ἡ κουρά τους – καί νά ποτίση τήν…

Ὁσίου Ἀμβροσίου Τά περιστατικά πού θά διηγηθοῦμε στό ἑξῆς θά ἀναφέρωνται στήν μεταβατική περίοδο πού μεσολάβησε ἀπό τόν θάνατο τοῦ στάρετς Μακαρίου μέχρι τήν ὁριστική ἀνάληψι τοῦ στάρτσεστβο ἀπό τόν π.Ἀμβρόσιο .  Δύο χρόνια μετά τήν ἀπώλεια τοῦ ἑνός μεγάλου σημειώθηκε ἡ ἀπώλεια καί τοῦ ἄλλου. Ὁ Ἡγούμενος Μωϋσῆς φορτωμένος τό βάρος τῶν ὀγδόντα ἐτῶν,…

    Ὁσίου Ἀμβροσίου   Ὁπ. Ἀμβρόσιος ἦταν τό ἕκτο κατά σειράν τέκνο τῆς οἰκογενείας τοῦ Μιχαήλ Γρένκωφ. Ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός του ὁ Νικόλαος εἶχε προόδους στά γράμματα καί ὅταν αὐτός χειροτονήθηκε Ἱερεύς, ἐκεῖνος βρισκόταν στό Κίεβο Διευθυντής Γυμνασίου. Εἶχε εἴκοσι χρόνια νά ἀλληλογραφήση μαζί του. Στό πρῶτο γράμμα πού τοῦ ἔστειλε εἶχε καί μερικές…

   Ὁσίου Ἀμβροσίου   Χρήσιμο εἶναι νά ἐξετάζη κανείς στήν ζωή τῶν μεγάλων μορφῶν τῆς Ἐκκλησίας μας καί τά μικροεπεισόδια. Ἔχουν καί αὐτά κάτι τό ἰδιαίτερο νά προσφέρουν· νά ἀποκαλύψουν ὡρισμένες πτυχές τῆς προσωπικότητός τους· νά παρουσιάσουν κάποια ἁπλά χρώματα ἀπό τόν ζωγραφικό πίνακα τῆς ψυχῆς τους. Γι᾿ αὐτό πρίν προχωρήσουμε τήν διήγησι, θά ἐπιστρέψουμε…

Ὁσίου Ἀμβροσίου    Κεφ. 7: (μέρος γ΄, τελευταῖο) Ὅποιος ἔζησε πολύ στά βουνά, δύσκολα συνταυτίζεται μέ τούς ἀνθρώπους τῆς θαλάσσης. Ὅποιος ἀνατράφηκε στήν ὕπαιθρο, ἀνάμεσα στούς ἀγρότες, δύσκολα θά μπορέση, ἄν τό ἀπαιτήσουν οἱ περιστάσεις, νά συνεργασθῆ μέ τούς ἀριστοκράτες. Διαφορετική ἡ γλῶσσα καί ἡ νοοτροπία τοῦ ἑνός καί διαφορετική τοῦ ἄλλου. Ἡ ἀλήθεια αὐτή…

      Ὁσίου Ἀμβροσίου   «Ἀγαπήσω σε, Κύριε, ἡ ἰσχύς μου· »  Ψαλμ. 17 : 2  Κεφ. 7 μέρος (β΄) Στό μοναστήρι ὑπῆρχαν μεγάλα οἰκήματα σάν ξενοδοχεῖα, πού μποροῦσαν νά τά ἐνοικιάσουν οἱ εὐσεβεῖς προσκυνηταί καί νά παραμείνουν ἐκεῖ οἰκογενειακῶς ἀρκετόν καιρό. Σ᾿ ἕνα ἀπό αὐτά τά οἰκήματα ἔμεναν τίς ἡμέρες ἐκεῖνες καί οἱ Κλουτσάρεφ,…

 Ὁσίου Ἀμβροσίου  «ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δέ ἐλατοῦσθαι»  Ἰωάν. Γ΄: 30  Ἡ μεγάλη προετοιμασία Κεφ. 7 μέρος (α΄)  Βραδυά ἀξέχαστη ἦταν ἐκείνη γιά τούς μοναχούς τῆς Σκήτης. Ἡ σεληνοφώτιστη νύχτα, ἡ βραδυνή Ἀκολουθία, οἱ ἀρχιερατικές εὐλογίες, ὁ ἐορταζόμενος Ἅγιος, ὅλα μαζί, ἄφησαν στίς ψυχές μοναδικές ἀναμνήσεις. Εἶχε καιρό νά τούς ἐπισκεφθῆ ὁ Ἐπίσκοπός τους, καί…