Λόγοι Οσίου Παϊσίου

Logos del recién nombrado Santo, Paísios

Fuente: http://hristospanagia3.blogspot.gr/

1. Que luchemos con todas nuestras fuerzas para ganar el paraíso. La puerta de la entrada es muy estrecha, no escuchéis a los que os dicen que todos se salvarán.

“Να αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να κερδίσουμε τον παράδεισο. Είναι πολύ στενή η πύλη και μην ακούτε αυτούς που σας λένε ότι όλοι θα σωθούμε”.

2. Hombre prudente y sensato es aquel que está bien concienciado que en esta vida hay un fin y él mismo va a poner fin a sus defectos y errores.

“Συνετός και μυαλωμένος άνθρωπος είναι εκείνος που αντελήφθη καλώς ότι υπάρχει τέρμα της παρούσης ζωής και σπεύδει και αυτός να θέσει τέρμα εις τα σφάλματα και ελαττώματά του”.3. La confianza en Dios es una continua oración mística, secreta que trae silenciosamente las fuerzas de Dios allí donde son necesarias y al momento que hacen falta.

“Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι μια συνεχής μυστική προσευχή που φέρνει αθόρυβα τις δυνάμεις του Θεού εκεί που χρειάζονται και την ώρα που χρειάζονται”.

4. Confiar y asignar nuestro futuro a Dios. La absoluta confianza en Dios, es la madre de la fe, con la que oramos y disfrutamos los frutos de la esperanza.

“Να αναθέτουμε το μέλλον μας στο Θεό. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, έχει μητέρα την πίστη, με την οποία προσευχόμαστε και απολαμβάνουμε τους καρπούς της ελπίδας” 

5. La plena disposición y entrega de nuestra vida a Dios, es una liberación de la inseguridad que trae la fe en nuestro yo, y nos hace disfrutar el paraíso desde esta vida.

“Η πλήρης ανάθεση της ζωής μας στο Θεό, είναι μια λύτρωση από την ανασφάλεια που φέρνει η πίστη στο εγώ, και μας κάνει να χαρούμε τον παράδεισο από αυτή τη ζωή”

6. Cuando el hombre lucha con esperanza, entonces viene el divino consuelo y alivio y la psique siente intensamente las caricias de la agapi (amor, energía increada) de Dios.

“Όταν αγωνίζεται με ελπίδα ο άνθρωπος, έρχεται η θεία παρηγοριά και νιώθει έντονα η ψυχή τα χάδια της αγάπης του Θεού”  

7. Cuando más vive uno la vida mundana, tanto más gana en angustia, estrés, ansiedad y depresión. Sólo cerca de Cristo uno descansa, porque el hombre está creado para el Dios.

“‘Οσο περισσότερο ζει κανείς την κοσμική ζωή, τόσο περισσότερο άγχος κερδίζει. Μόνο κοντά στο Χριστό κανείς ξεκουράζεται γιατί ο άνθρωπος είναι πλασμένος για το Θεό”  

8. La alegría superior nace del sacrificio. Solamente cuando uno se sacrifica se emparenta con el Cristo, porque el Cristo es sacrificio.

“Η ανώτερη χαρά βγαίνει από τη θυσία. Μόνον όταν θυσιάζεται κανείς συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία”  

9. El Dios quiere de nosotros sólo la predisposición y la buena disposición que la manifestamos con un poco de pundonor, buena voluntad y concienciación de nuestra pecaminosidad (enfermedad espiritual). Todo lo demás nos lo da Él.

“Ο Θεός από εμάς θέλει μόνο την προαίρεση και την αγαθή διάθεση που θα την εκδηλώνουμε με το λίγο φιλότιμο αγώνα μας και την συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας. Όλα τα άλλα μας δίνει εκείνος”  

10. ¡El que se cansa para su prójimo por agapi puro, descansa con el cansancio! ¡El que ama a sí mismo y gandulea, se cansa con sentarse!

“Όποιος κουράζεται για τον πλησίον του από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με την κούραση! Αυτός που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται με το να κάθεται!”  

11. Progreso espiritual hay allí donde hay la sensación de que todo está desbarajustado.

“Πνευματική πρόοδος υπάρχει, εκεί που υπάρχει η αίσθηση ότι όλα είναι χάλια”

12. No te recuerdes las heladas del invierno, porque tendrás frío también en Agosto.

“Να μην θυμάσαι τα κρύα του χειμώνα, γιατί θα κρυώνεις και τον Αυγουστο”  

13. Mientras viva el hombre tiene derecho a dar exámenes espirituales. Luchemos para prender aunque sea la base espiritual para pasar al paraíso.

“Όσο ζει ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να δίνει πνευματικές εξετάσεις. Μετεξεταστέος δεν υπάρχει. Ας αγωνιστούμε να πιάσουμε έστω την πνευματική βάση για να περάσουμε στον παράδεισο”

14. Bienaventurados y felices los que tienen como eje en sus corazones a Cristo y giran alegres alrededor de su santo nombre, espiritual e incesantemente.

“Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους άξονα τον Χριστό και περιστρέφονται χαρούμενοι γύρω από το άγιο όνομά του, νοερώς και αδιαλείπτως”

15. Al cielo uno no sube con el ascenso mundano, sino con el descenso espiritual. Sólo así, caminando “bajo”, cabes en la estrecha entrada del paraíso.

“Στον ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς με το κοσμικό ανέβασμα, αλλά με το πνευματικό κατέβασμα. Μόνο έτσι, βαδίζοντας “χαμηλά”, χωράει από την στενή πύλη του παραδείσου”  

16. Los esfuerzos corporales no pueden reconciliarnos con el Dios tanto como la simpatía de la psique, la filantropía y la agapi (amor desinteresado) al prójimo.

“Δεν μπορούν να μας συμφιλιώσουν με τον Θεό τόσο οι σωματικοί αγώνες και οι κόποι, όσο η συμπάθεια της ψυχής και η φιλανθρωπία και η προς τον πλησίον αγάπη”

17. Nuestra agapi (amor desinteresado) a Dios debe ser la misma con todos. Sólo entonces es agapi de Dios. Bajo de esta todo se doblega. A lado de esta todo se derrite.

“Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού. Κάτω από αυτήν τα πάντα λυγίζουν. Δίπλα της όλα λειώνουν”

18. Cuando tenemos autoconocimiento, entonces se hace “la fisión espiritual” de nuestro άτομο (átomo) individuo. Así se libera la energía, superamos la gravedad de nuestra naturaleza y dibujamos una trayectoria espiritual.

“Όταν έχουμε αυτογνωσία, τότε γίνεται η “πνευματική διάσπαση” του ατόμου μας. Έτσι απελευθερώνεται η ενέργεια και ξεπερνάμε την βαρύτητα της φύσεώς μας και διαγράφουμε πνευματική τροχιά”

19. En nuestros tiempos, desgraciadamente la lógica, razón ha sacudido la fe y ha llenado las psiques de dudas. Así es normal que seamos privados de milagros, porque el milagro se vive, no se explica.

“Στην εποχή μας, δυστυχώς η λογική κλόνισε την πίστη και γέμισε τις ψυχές με αμφιβολίες. Έτσι, επόμενο είναι να στερούμαστε τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζείται και δεν εξηγείται”

20. No tengamos confianza en nosotros mismos. La autoconvicción es un obstáculo a la Divina Jaris (gracia, energía increada). Cuando lo asignamos, dejamos todo en manos de Dios, él “está obligado” a ayudarnos.

“Μην έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Η αυτοπεποίθηση είναι εμπόδιο στη Θεία Χάρη. Όταν αναθέτουμε τα πάντα στο Θεό, αυτός “υποχρεώνεται” να μας βοηθήσει”

21. Controlando el mal no sale nada. Pero presentando el bien, el mal es controlado por sí mismo. ¡Solamente con buenos ejemplos son controlados y amonestados los que han hecho moda el pecado!

“Ελέγχοντας το κακό, δε βγαίνει τίποτε. Παρουσιάζοντας όμως το καλό, ελέγχεται από μόνο του το κακό. Μόνο με καλά παραδείγματα ελέγχονται όσοι έκαναν μόδα την αμαρτία!”

22. ¡La madurez espiritual es creer que no hacemos nada! Sólo dentro de un estado de humilde frustración de nosotros mismos se esconde el buen estado espiritual.

“Πνευματική ωριμότητα είναι να πιστέψουμε ότι δεν κάνουμε τίποτε! Μόνο μέσα στην ταπεινή κατάσταση της απογοητεύσεως από τον εαυτό μας κρύβεται η καλή πνευματική κατάσταση”

23 El Dios no permite ninguna tristeza, ni aflicción y ningún mal, si dentro de todo esto no sale algo mejor de lo que nosotros humanamente considerábamos que es lo más y todo.

“Ο Θεός δεν επιτρέπει καμιά θλίψη και κανένα κακό, αν μέσα απ’ αυτά δεν βγει κάτι καλύτερο από αυτό που εμείς ανθρώπινα θεωρούσαμε ότι είναι το παν!”

24. La mayor enfermedad es el orgullo o soberbia, que nos ha traspasado desde el paraíso en la tierra y desde la tierra intenta llevarnos al infierno.

“Η μεγαλύτερη αρρώστια είναι η υπερηφάνεια, η οποία μας μετέφερε από τον παράδεισο στη γη και από τη γη προσπαθεί να μας πάει στην κόλαση”

25. Si quieres “agarrar” a Dios, para que te escuche, cuando hayas orado, gira el botón en la humildad, porque en esta frecuencia trabaja el Dios.

“Εάν θέλεις να “πιάσεις” τον Θεό, για να σε ακούσει, όταν προσευχηθείς, γύρισε το κουμπί στη ταπείνωση, γιατί σ’αυτήν την συχνότητα εργάζεται ο Θεός”

26. No hay que evitar el pecado para no ir al infierno, sino por agapi y pundonor para no entristecer y lastimar a nuestro benefactor Cristo.

“Δεν πρέπει να αποφεύγουμε την αμαρτία για να μην πάμε στην κόλαση, αλλά από αγάπη και φιλότιμο για να μην λυπήσουμε τον ευεργέτη μας Χριστό”

26. Aquel que pide milagros para creer en Dios, no es noble. Para el Dios esto tiene valor: amar sólo a Dios y sólo porque es bueno.

“Εκείνος που για να πιστέψει στο Θεό ζητά θαύματα, δεν έχει αρχοντιά. Για το Θεό αυτό έχει αξία. Να αγαπήσουμε τον Θεό μόνο και μόνο επειδή είναι αγαθός”

27. Los loyismí (pensamientos, reflexiones) purifican nuestra psique y desactivan las armas del demonio de la lujuria, porque en el cuerpo casto se mantiene la psique casta en la que permanece la Divina Jaris (energía increada).

“Οι αγνοί λογισμοί εξαγνίζουν την ψυχή μας και αχρηστεύουν τα όπλα του δαίμονος της πορνείας, διότι μέσα στο αγνό σώμα διατηρείται η αγνή ψυχή και στην οποία παραμένει η Θεία Χάρις”

28. Nada se hace sin la providencia de Dios, y donde hay providencia de Dios, seguro que lo que ocurre, por muy amargo que sea, traerá beneficio a la psique.

“Τίποτα δεν γίνεται χωρίς την πρόνοια του Θεού, και όπου υπάρχει η πρόνοια του Θεού, σίγουρα αυτό που συμβαίνει, όσο πικρό κι αν είναι, θα φέρει ωφέλεια στην ψυχή”

29. Asegúrense en llenar la batería del corazón ahora que sois jóvenes. Porque cuando seréis viejos, entre la música bizantina sonarán también los buzukis.

“Φροντίστε να γεμίσετε τη κασέτα της καρδιά σας τώρα που είστε νέοι. Γιατί αλλιώς, όταν γεράσετε, ανάμεσα από βυζαντινή μουσική θ’ ακούγονται και μπουζούκια”

30. ¡El Dios ayuda y no comete injusticia! Ve más allá y le interesa como buen padre tenernos cerca de él, en el paraíso. Por eso da pruebas en esta vida.

Buen paraíso para todos, San Paísios el Aghiorita.

“Ο Θεός βοηθάει και δεν αδικεί! Βλέπει πιο πέρα και τον ενδιαφέρει, σαν καλός πατέρας, να μας έχει κοντά του στον παράδεισο. Γι’ αυτό δίνει δοκιμασίες σ’ αυτή τη ζωή”

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Fuente: http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Traducido por: χΧ jJ www.logosortodoxo.com (en español)