Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέει: «Ὥσπερ ὁ ἀρώματα βαστάζων, καί μή θέλων ἐκ τῆς ὀσμῆς ἐλέγχεται· οὕτως ὁ πνεῦμα Κυρίου ἔχων, ἐκ τῶν ἑαυτοῦ λόγων γνωρίζεται καί τῆς ταπεινώσεως». Τί ὡραῖο εἶναι αὐτό! Νά τό ἑρμηνεύσουμε: ὅπως, λέει, αὐτός πού βαστάζει ἀρώματα, πού ἔχει πάνω του ἀρώματα καί χωρίς νά θέλει ἐλέγχεται, δηλαδή τόν…

❈ Προσέξτε, γιά ὅλη τήν δημιουργία, γιά τά βουνά, γιά τά ἀστέρια, γιά τίς θάλασσες, γιά τά ζῶα, γιά τά φυτά… ὁ Θεός δέν εἶπε «ποιήσωμεν», ἀλλά εἶπε καί ἔγιναν. Δηλαδή μόνο μέ τόν Λόγο Του τά ἔφτιαξε ὅλα αὐτά. Γιά τόν ἄνθρωπο εἶπε

Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ Στυλίτης, ὅταν κάποτε ἔκανε αὐτό τό ὑπερφυσικό καί τό πρωτοφανέρωτο ἄθλημα τό ν’ ἀνεβεῖ πάνω σέ ἕναν στύλο καί νά ζεῖ ἐκεῖ πέρα, οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀναρωτήθηκαν: – Τί εἶναι αὐτό πού κάνει τώρα; Εἶναι ἄραγε καλό; Θά τόν δοκιμάσουμε… Ξέρετε τί ἔκαναν; Πῆγαν ἀπό κάτω καί τοῦ εἶπαν: – Κατέβα…

Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ξέρει ὅτι ὅλες οἱ χαρές, οἱ ἐξωτερικές, δέν κρατοῦν γιά πάντα. Ἡ μόνη χαρά πού δέν ἔχει ἡμερομηνία λήξης εἶναι ἡ χαρά τοῦ Θεοῦ. Ὄχι μόνο δέν λήγει, ἀλλά αὐξάνει ὅλο καί περισσότερο, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει μέσα του τό Ἅγιο Πνεῦμα.

❈ Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι Παναίρεση. Ἔχει ὅλες τίς αἱρέσεις μέσα, γιατί διδάσκει ὅτι ὑπάρχει σωτηρία σ’ ὅλες τίς Ἐκκλησίες καί στούς Παπικούς καί στούς Προτεστάντες. Αὐτό εἶναι ψέμα καί ἔλλειψη ἀγάπης, γιατί δέν σώζονται ἐκεῖ πού εἶναι. Σωτηρία εἶναι ἡ θεραπεία, εἶναι νά ἔρθει τό φῶς τοῦ Θεοῦ. Ἅμα δέν ἔρθει τό φῶς τοῦ Θεοῦ,…

Καθετί πού κάνουμε χωρίς προσευχή, αὐτό εἶναι ἔργο πού ξεκινάει ἀπό ἐμᾶς. Ἅρα εἶναι ἔργο ἐγωιστικό, ἔργο χαμένο. Ὅσο «καλό» καί ἄν φαίνεται ἐξωτερικά, στήν πραγματικότητα δέν εἶναι καλό.

❈ Ὁ ἄνθρωπος εἶναι φτιαγμένος ἀπό τόν Θεό κατ᾿ εἰκόνα καί καθ᾿ ὁμοίωση. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατ᾿ εἰκόνα, δηλαδή μέ πρότυπο τόν Χριστό καί καθ᾿ ὁμοίωση, πού σημαίνει ὅτι πάλι ὁ προορισμός του εἶναι νά ὁμοιάσει, νά γίνει ὅμοιος μέ τόν Θεό. Αὐτό οἱ Πατέρες τό ὀνομάζουν θέωση. Ὁπότε, ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς…

Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἀπό τόν Θεό καί γιά τόν Θεό καί ὅτι ὅλα τά ἔργα μας πρέπει νά γίνονται γιά τόν Θεό. Ἀκόμα καί τά πιό ταπεινά πράγματα, ἀκόμα καί ἕνα βῆμα ἄν πᾶς νά κάνεις, μία ἀνάσα πού παίρνεις, γιά τόν Θεό νά τά κάνεις. Καί τό μάτι πού κοιτάει, γιά τόν Θεό πρέπει…

❈ Ἄς ποῦμε ὅτι ἔρχονται οἱ Παγκοσμιοποιητές καί λένε: – Ἄν δέν πάρεις τό τσιπάκι, ψωμί δέν ἔχει, λεφτά δέν ἔχει, βενζίνη δέν ἔχει…. Τί θά κάνεις; Θά πεῖς: «νά τό πάρω γιά χάρη τοῦ παιδιοῦ μου»;. Ὅπως ἔλεγε κάποιος: – Θά τό πάρω, γιατί ἔχω παιδιά… Τά παιδιά δηλαδή δέν ἔχουν Θεό; Δέν θά…

❈ Ἔλεγε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, μή μιλᾶτε πολύ στά παιδιά. Τά λόγια χτυπᾶνε στά αὐτιά. Μιλῆστε στόν Θεό γιά τά παιδιά. Ὁπότε ὁ Θεός παίρνει τήν προσευχή καί μέσω τοῦ Ἀγγέλου τοῦ παιδιοῦ τά λέει στό παιδί.

Ἄν θέλεις νά ζήσεις Χριστιανικά, θά πρέπει νά ξεκοπεῖς ἀπό τό περιβάλλον, νά ἀπομονωθεῖς. Δέν θά βρεῖς ἄνθρωπο νά κάνεις παρέα. Σᾶς τό ὑπογράφω… ἰδίως στή σημερινή ἐποχή. Ἄν θέλεις νά ζεῖς κατά Θεόν, ἔτσι; Ἄν θέλεις νά ζεῖς κοσμικά, θά βρεῖς πολλούς, πού πορνεύουν, πού ἔχουν σχέση καί τό λένε καί μέ καμάρι μάλιστα,…

❈ Κάποτε οἱ ἀδελφοί ἐπαίνεσαν ἕναν μοναχό στόν Ἀββᾶς Ἀντώνιο. Εἶπαν στόν Γέροντα Ἀντώνιο. – Ἄ, αὐτός, Γέροντα, εἶναι πολύ καλός μοναχός! Ὅταν λοιπόν ἦλθε πρός αὐτόν τον μοναχό ὁ Ἀντώνιος δοκίμασε νά δεῖ ἄν ἀνέχεται ἀτιμωτική προσβολή. Τοῦ ἔκανε ἕνα τέστ ὁ Ἅγιος αὐτοῦ πού οἱ ἄλλοι τόν ἐπαινοῦσαν πολύ. – Γιά νά δοῦμε……

❈ Στήν ἀρχή τῆς Θείας Λειτουργίας λέμε: «Εὐλογημένη ἡ Βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Ὅταν μπαίνουμε λοιπόν στήν Ἐκκλησία, μπαίνουμε στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, στόν Παράδεισο καί πρέπει νά ζοῦμε τόν Παράδεισο. Γι’ αὐτό, ὅσο μποροῦμε πιό συχνά, ἀκόμα καί καθημερινές νά πηγαίνουμε στή Θεία Λειτουργία, γιά νά ζοῦμε τή…

❈ Ὁ Χριστός – τό λέμε καί στήν Ἐκκλησία – εἶναι ὁ νέος Ἀδάμ. Αὐτός δηλαδή πού ἔκανε τήν ὑπακοή, τήν ὁποία δέν εἶχαν κάνει οἱ Πρωτόπλαστοι, ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὕα, στόν Παράδεισο. Ὁ Χριστός τώρα ὡς καινούριος Ἀδάμ, ὡς τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, κάνει τέλεια ὑπακοή στόν Θεό Πατέρα. Μέ τή θυσία…

Λέει ὁ Ἅγιος Πορφύριος: Νά εἶσαι ψάλτης στήν Ἐκκλησία, στό Μοναστήρι, νά ἔχεις φωνή πολύ ἀγγελική καί νά ψάλλεις στόν Θεό, χωρίς νά ξέρεις ὅτι τόσοι ἄνθρωποι σ’ ἀκοῦνε, δηλαδή χωρίς νά τό σκέπτεσαι. Γίνεται; Δέν γίνεται εὔκολα. Εἶναι δύσκολο αὐτό. Γι’ αὐτό πολλοί ψάλτες ἐπλανήθησαν.

❈ Ἡ στενοχώρια εἶναι ἁμαρτία. Δέν εἶναι φυσιολογικό. Ὑποκρύπτει τήν μή ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί τήν μή τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Μιά ψυχή πού στενοχωριέται εἶναι σάν νά λέει στόν Θεό: – Δέν μ’ ἀγαπᾶς!… Εἶναι μιά βλασφημία ἔμμεση στόν Θεό καί μία ἀγνωμοσύνη.

❈ Ἕνας πού μετανοεῖ, κατακρίνει τόν ἑαυτόν του. Ἕνας πού δέν μετανοεῖ, κατακρίνει τούς ἄλλους.  Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 8 – 12 – 2013)

❈ Προσοχή πάρα πολλή στά λόγια μας. Ἀκόμα καί στά καλά λόγια. Πολύ περισσότερο στή μωρολογία καί ἀκόμα περισσότερο στήν αἰσχρολογία, στή λοιδορία, στήν καταλαλιά. Βλέπετε καί τό στόμα μας, ἡ γλώσσα μας ἔχει διπλό φραγμό. Ἔχει τά δόντια, ἔχει καί τά χείλη. Γιά νά μᾶς διδάξει ὁ Κύριος ὅτι πρέπει νά προσέχουμε πολύ τί…

❈ Νά σᾶς πῶ ἕνα γεγονός πού συνέβη: ἦταν μία μητέρα τῆς ὁποίας ὁ γιός εἶχε μείνει φυτό, ὅπως λέμε καί κάθε μέρα οἱ γιατροί τήν παρότρυναν νά δώσει τά ὄργανα, γιατί τό παιδί δέν ἐπρόκειτο νά ζήσει. Πέρασαν δυό-τρεῖς- τέσσερις-ἕξι μῆνες καί τόν ἕκτο μήνα ἀποφάσισε ἡ καημένη νά τά δώσει, ἀφοῦ δέν γινόταν…

❈ Πρίν τήν ἐξομολόγηση εἶναι ἀπαραίτητο νά προηγηθεῖ προσευχή. Νά βροῦμε ἕναν ἥσυχο τόπο καί λίγο χρόνο πού δέν θά ἔχουμε περισπασμούς νά συγκεντρωθοῦμε, νά προσευχηθοῦμε, νά παρακαλέσουμε τόν Θεό νά μᾶς δείξει τά λάθη μας, νά μᾶς ἀποκαλύψει τήν κατάστασή μας καί μετά νά καταγράψουμε τούς λογισμούς μας, τίς σκέψεις μας, τίς πράξεις μας…

❈ Βλέπετε ἕναν ἄνθρωπο νέο τεμπέλη, πού δέν θέλει νά δουλέψει…Πίσω ἀπ΄ αὐτόν πολλές φορές κρύβεται μιά κακή ἀγωγή, ἀπ΄τήν μητέρα, πού τοῦ τά πήγαινε ὅλα στό χέρι. Ἡ ἄνεση βλάπτει τήν ἀνθρώπινη φύση περισσότερο ἀπό ὁ,τιδήποτε ἄλλο. Πολύ ἐπιτυχημένα ἔχουνε πεῖ, ὅτι ἡ ἄνεση ὁδηγεῖ στήν ἀνία. Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 4 – 6…

❈ Σήμερα οἱ ἄνθρωποι εἶναι γεμάτοι φοβίες. Ξέρετε γιατί; Ἐπειδή δέν φοβοῦνται τόν Θεό καί φοβοῦνται ὅλα τά ἄλλα. Τό λένε καί οἱ Ἅγιοι. «Θέλεις νά μή φοβᾶσαι τίποτα; Νά φοβᾶσαι τόν Θεό». Γι’ αὐτό ἡ Ἁγία Γραφή λέει «ἀρχή σοφίας φόβος Κυρίου» (Παρ. 1,7).Δηλαδή ἡ ἀρχή τῆς ἀληθινῆς σοφίας εἶναι νά φοβᾶσαι τόν Θεό.

❈ Ὑπάρχουν δύο βαριές καταστάσεις πού φεύγεις ἀπό τόν πνευματικό σου χωρίς νά πάρεις εὐλογία. Ὅταν ὁ γέροντάς σου εἶναι ἀνήθικος καί σέ προτρέπει σέ ἀνηθικότητα μέ τή στενή ἔννοια τοῦ ὅρου, ἤ εἶναι αἱρετικός καί σέ προτρέπει καί ἐσένα νά γίνεις αἱρετικός.

❈ Ὁ Θεός «ὅν ἀγαπᾷ» τί λέει; «Παιδεύει», παιδαγωγεῖ καί «μαστιγοῖ πάντα υἱόν ὅν παραδέχεται» (Ἑβρ. 12,6). Καί κάθε παιδί Του πού τό παραδέχεται ὡς γνήσιο παιδί Του, τό μαστιγώνει, τό παιδαγωγεῖ. Μερικοί λένε, δέν τιμωρεῖ ὁ Θεός. Τιμωρεῖ ὁ Θεός! Μέ αὐτή τήν ἔννοια τιμωρεῖ, ὄχι βασανίζει, γιά νά βασανίσει, ἀλλά γιά νά παιδαγωγήσει,…

❈ Tί θά σοῦ ποῦνε οἱ ἐφημερίδες; Δέν θά σοῦ ποῦνε, πῶς νά μάθεις νά εἶσαι ταπεινός, πῶς νά μάθεις νά προσεύχεσαι ἤ πῶς θά μάθεις ν’ ἀγαπᾶς σωστά, ἔτσι; Θά σοῦ ποῦνε, ὁ τάδε σκότωσε τόν τάδε καί ὅλα αὐτά τά φοβερά καί ἀποτρόπαια πράγματα, τά ὁποῖα εἶναι ὅλα θλιβερά

❈ Μήπως αὐτό πού λέμε στήν Ἐκκλησία: «χριστιανά τά τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά» εἶναι τό καλύτερο; Δέν εἶναι τό καλύτερο. Ὁ Χριστός εἶχε τέλη ἀνώδυνα; Μέσα στόν πόνο πέθανε. Ἀνεπαίσχυντα; Μέ ἐξευτελιστικό θάνατο, πάνω στόν Σταυρό. Εἰρηνικά; Κάθε ἄλλο! Ὁ Χριστιανός δέν πρέπει νά μιμεῖται τόν Χριστό; Τά τέλη τοῦ Χριστοῦ πρέπει…

Πόσο σφάλλουν αὐτοί πού οὔτε τήν Κυριακή δέν πᾶνε στή Θεία Λειτουργία! Πόσο σφάλλουν ἔ;… ἀπό τή στιγμή πού πρέπει νά πηγαίνεις κάθε μέρα, ἄν εἶναι δυνατόν. Καί ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού τό κάνουν, ξέρετε. Και ἐδῶ μέσα στήν πόλη. Βρίσκουν τόν τρόπο νά πηγαίνουν κάθε μέρα. Γιατί κάθε μέρα γίνεται Θεία Λειτουργία κάπου, σέ κάποια…

Βλέπετε, σήμερα οἱ ἄνθρωποι ὅλοι εἶναι ἄρρωστοι ψυχολογικά. Ἤ σχεδόν ὅλοι.. μέ κατάθλιψη.. μέ μιά χούφτα ψυχοφάρμακα πού παίρνουν κάθε μέρα.. Γιατί; Γιατί προσπαθοῦν νά συντηρήσουν μιά ψυχή, ἡ ὁποία δέν τρώει. Ὅπως ἕνας ἄνθρωπος ἄς ποῦμε που εἶναι σέ ἀσιτία καί προσπαθεῖς μέ τί;.. Νά τόν ξεγελάσεις μέ χάπια; Νά νιώσει καλά; Πρέπει νά…

❈ Ὅταν κοπιάζει ὁ ἄνθρωπος γιά τόν Θεό, ἀγαπήσει τόν σωματικό κόπο, γίνεται ταπεινός. Ὁ κόπος ταπεινώνει τό σῶμα καί ὅταν ταπεινωθεῖ τό σῶμα ταπεινώνεται καί ἡ ψυχή καί ὅταν ταπεινωθεῖ ἡ ψυχή, ἔρχεται στόν ἄνθρωπο ὁ Θεός.

❈ Ὁ γάμος δέν πρέπει νά ἔχει ἄλλο σκοπό, ἀλλά τήν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός τοῦ γάμου. Νά ὑπηρετήσει δηλαδή τήν ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό. Αὐτός εἶναι ὁ πρῶτος καί κύριος σκοπός. Βεβαίως, οἱ Ἅγιοι Πατέρες καί οἱ σύγχρονοι Πατέρες καί ὁ π. Ἀθανάσιος ὁ Μυτιληναῖος, μᾶς μιλᾶνε γιά δύο…