Τα ανεπιθύμητα αγέννητα παιδιά της εξωσωματικής θυσιάζονται στην έρευνα.   Από «Αφήστε με να ζήσω!»   Μπορεί γίνει το αγέννητο παιδί πηγή ανθρώπινων «ανταλλακτικών»; Είναι δυνατόν να συμφωνήσουν γονείς και ερευνητές, ώστε κάποια παιδιά χαρακτηρισμένα ως «ανεπιθύμητα» να θυσιαστούν και να γίνουν «εργαλεία» για υποτιθέμενες θεραπείες; Αναφερόμαστε στις πειραματικές «αναγεννητικές θεραπείες» που αναπτύσσουν μεγάλα ερευνητικά…

Ήταν βράδυ, Τρίτη της Διακαινησίμου το 1984. Είχα ανάψει δύο κεράκια μέσα σε δύο τενεκεδάκια, όπως συνηθίζω να κάνω, ακόμη και όταν κοιμάμαι, γιά όλους όσοι πάσχουν ψυχικά και σωματικά. Σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνω ζώντες και κεκοιμημένους. Εκεί που έλεγα την Ευχή, βλέπω ένα μεγάλο χωράφι περιφραγμένο με μία μάνδρα, σπαρμένο με σιτάρι που μόλις άρχιζε…

«Η ψυχική μου κατάσταση και πριν, και μετά την έκτρωση φαινόταν πολύ καλή. Όπως όμως κατάλαβα αργότερα, στην πραγματικότητα είχα νεκρώσει κάποιες ψυχικές λειτουργίες για να μην αισθάνομαι πόνο. Χρη­σιμοποίησα την εκλογίκευση για ναι πείσω τον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε τίποτα άλλο πού ναι μπορώ ναι κάνω, κι έπρεπε ναι φανώ ψύχραιμη …;. Από…