Οι άνθρωποι, αντί να κλαίνε για τις αμαρτίες του νεκρού και να παρακαλούν τον Θεό να τον συγχωρέσει, κλαίνε για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Από τους 1.000 ανθρώπους που κλαίνε, κανένας δεν κλαίει για τις αμαρτίες των νεκρών, αλλά κλαίει ότι θα τον στερήσουν. Δεν έχουμε τέτοια δάκρυα που θα ωφελούσαν την ψυχή του…

«Μακάριοι οι πενθούντες, ότι αυτοί παρακληθήσονται» (Μτ. 5: 4), – λέει ο Κύριος στην δεύτερη εντολή των μακαρισμών.   Υπάρχει το σωματικό πένθος, δηλαδή το πένθος του κόσμου τούτου, και υπάρχει το πνευματικό πένθος, το κατά Θεόν.   Το κοσμικό πένθος αφορά στην ανθρώπινη πίκρα από διάφορες επίγειες απώλειες και συμφορές, παθήματα και θάνατο. Αυτό…

  ΛΟΓΟΣ ΕΚΤΟΣ   Περί μνήμης θανάτου   1.Πρίν από κάθε λόγο προηγείται η σκέψις. Έτσι και η μνήμη του θανάτου και των αμαρτιών μας προηγείται από τα δάκρυα και το πένθος. Διά τούτο και τα ετοποθετήσαμε στην φυσική τους θέσι και σειρά του λόγου. 2.Η μνήμη του θανάτου είναι καθημερινός θάνατος. Και η μνήμη…

ΛΟΓΟΣ ΜΑ΄ Επιστολή προς μοναχή, για να μην στενoχωρείται για τους κεκοιμημένους Όπως και ο ίδιος κατέχομαι από θλίψη και λύπη του σώματος και της ψυχής μου, έτσι ακούω και για σένα, ότι υπέστης τις ίδιες στενοχώριες και στενοχωρείσαι πολύ και ζητάς από όλους παρηγοριά. Πως να βοηθήσω τον εαυτό μου και να γλυτώσω από…

(Άγιος Γρηγόριος Νύσσης)   «Μακάριοι είναι όσοι πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν».   Συμβιβάζονται τα ασυμβίβαστα;   1. Ως τώρα δεν έχουμε ανεβεί στην κορυφή του βουνού, αλλά βρισκόμαστε ακόμα στους πρόποδες των νοημάτων. Γιατί μόλις δυο λόφους ξεπεράσαμε, αφού ανεβήκαμε με τους μακαρισμούς προς την ευλογημένη πτωχεία και την πραότητα, που είναι πάνω απ’…

Η Εκκλησία κάθε βράδυ κλίνει με μια ωραία προ­σευχή. «εν μετανοία και εξομολογήσει παράλαβε». Έτσι δέεται ο ιερεύς για την εκκλησία και ο άνθρωπος ο οποίος δεν είναι εις θέση ανά πάσαν στιγμήν να σταθή εις κρίση δεν μπορεί να πη ότι θρησκεύει απόλυτα. Θέ­τω το ερώτημα στον εαυτό μου πρώτον και έπειτα σε ε­σάς….

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός) Παρήγοροι λόγοι σ΄αὐτούς πού πενθοῦν γιά τό θάνατο ἀγαπημένων τους προσώπων Όταν επιστρέφει κανείς από την ξενητιά στην πατρίδα του, είναι όλος ευφροσύνη και αγαλλίαση, επειδή έρχεται να δει τους συγγενείς και τους αγαπημένους του. Όταν βρίσκεται κανείς κλεισμένος…

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ:(Πρός Ἑβραίους, β΄11-18)                  Ερμηνεία της αποστολικής περικοπής από τον Άγιο Ιωάννη, αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, τον Χρυσόστομο   [ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: η πρέπουσα στάση του Χριστιανού μπροστά στο πένθος] Πραγματικά μου έρχεται να αναστενάξω πικρά, αναλογιζόμενος πού μας ανέβασε ο Χριστός και πού κατεβάσαμε εμείς τον εαυτό μας. Γιατί, όταν βλέπω τους θρήνους που γίνονται…

  Το κατά Θεόν πένθος φέρει παρηγορία.  Η ημέρα που πονέσαμε περισσότερο φέρνει αντιμισθία. Το κατά Θεόν πένθος ελευθερώνει και ξεκουράζει την ψυχή του ανθρώπου. Οι ψυχές μας είναι κουρασμένες, επειδή δεν κλαίμε στην προσευχή τουλάχιστον. Δεν μάθαμε να κλαίμε, όταν προσευχόμαστε από αίσθηση της απουσίας του Θεού. Γενικά δεν κλαίμε. Πένθος, εγκράτεια και σιωπή…

Επιστολή 144. Στον πατρίκιο Θεόδωρο. Άργησα να στείλω το γράμμα, άλλα αυτό οφείλεται στο ότι αργήσαμε να ακούσουμε την απευκταία είδηση της συμφοράς που συνέβη στον δεσπότη μας. Τι στενόχωρη αλήθεια αγγελία! Μας εγκατέλειψε η αγαπητή κυρία, αποχωρίστηκες από την καλή σύζυγο, αποκόπηκες από την επαινούμενη σάρκα, για την οποία η αγία Γραφή λέγει• «θα…

 1) Περί Αμαρτίας, Μετανοίας, Πένθους και Δακρύων. Το να πέσωμεν και να τραυματισθώμεν, τούτο έξεστι τοις ανθρώποις, εφ’ όσον και αν μία ημέρα εστίν η ζωή του ανθρώπου επί της γης, έγκειται η διάνοια αυτού επί τα πονηρά εκ γεννήσεως αυτού, αλλά το να πέσωμεν και να μείνωμεν εν τω πτώματι, τούτο ουχί ανθρώπινον. Η…

  Όσοι θεωρούν συμφορά την αναπόφευκτη ακολουθία της ανθρώπινης φύσης μας για εκείνους που εξέρχονται από τη ζωή και πενθούν βαρύτατα γι’ αυτούς που μεταβαίνουν από το βίο αυτόν στο νοερό και ασώματο δε μου φαίνεται ότι σκέφτηκαν τι είναι η ζωή μας, αλλά παθαίνουν ό,τι και οι πολλοί, που από κάποια ανόητη συνήθεια ό,τι…

  Όσίου Συμεών, του Νέου Θεολόγου  62. Όποιος είναι κίβδηλος (ψεύτικος) λόγω υποκρισίας   ή επίμεμπτος (αξιοκατάκριτος) για τα έργα του,   ή ραγισμένος από κάποιο πάθος!!! ή κάπως ελλιπής από αμέλεια σε κάτι,  αυτός δεν συμπεριλαμβάνεται στους ακέραιους κρίκους αλλά απορρίπτεται ως άχρηστος και αδόκιμος.  Γιατί αυτός μπορεί να γίνει αιτία σε καιρό εντάσεως να σπάσει η συνοχή…

   Μόνη της η προσευχή δεν επαρκεί για τον εξαγνισμό της ψυχής (από τα πάθη). Αυτό που συντρίβει πραγματικά όλα τα πάθη και θεραπεύει τις δυνάμεις της υπάρξεώς μας είναι το πνευματικό πένθος. Όταν ο άνθρωπος πενθεί οικοιοθελώς, επικαλούμενος τη Χάρη του Θεού, ο νους και η καρδιά του ενοποιούνται. Όλο το είναι του ενοποιείται…

  Τοῦ ἀββᾶ Ἡσαΐα  Μικρὸς Εὐεργετινός Τρία πράγματα ἀποκτᾷ μὲ δυσκολία ὁ ἄνθρωπος – καὶ εἶναι αὐτὰ ποὺ συντηροῦν ὅλες τὶς ἀρετές: τὸ πένθος, τὰ δάκρυα γιὰ τὶς ἁμαρτίες του καὶ ἡ θύμηση τοῦ θανάτου του. Γιατὶ ὅποιος καθημερινὰ συλλογίζεται τὸ θάνατο καὶ λέει στὸν ἑαυτό του, «Μόνο τὴ σημερινὴ μέρα ἔχω νὰ ζήσω σ᾿…

  ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΒ΄(32)  Ἀπό τό Γεροντικό Ὁ ἀββάς Λογγίνος εἶπε: «Ἡ νηστεία ταπεινώνει τό σῶμα· ἡ ἀγρυπνία καθαρίζει τόν νοῦ· ἡ ἡσυχία φέρνει τό πένθος· τό πένθος βαφτίζει τόν ἄνθρωπο καί τόν κάνει ἀναμάρτητο».  Ὁ ἀββάς αὐτός, ὁ Λογγίνος, εἶχε πολλή κατάνυξη στήν προσευχή καί τήν ψαλμωδία του. Τοῦ εἶπε λοιπόν κάποια μέρα ὁ μαθητής…

  ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΒ΄ (32)  Τοῦ ἀββᾶ Ἠσαΐα  Ἀδελφοί, ἄς ἀγωνιστοῦμε νά ἀποκτήσουμε τή Μάρθα καί τή Μαρία, δηλαδή τήν κακοπάθεια καί τό πένθος, οἱ ὁποῖες κλαῖνε μπροστά στόν Σωτήρα, γιά νά ἀναστήσει τόν Λάζαρο τόν δεμένο μέ πολές πάνινες ταινίες, δηλαδή τόν νοῦ τόν δεμένο μέ τά θελήματά του. Καί ὁ Σωτήρας βέβαια δείχνει εὐσπλαχνία…

    ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΒ΄(32) Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου Πέτρος: Ζητῶ, ἅγιε δέσποτα, νά μοῦ πεῖς πόσα εἶναι τά εἴδη τῆς κατάνυξης. Γρηγόριος: Ἡ κατάνυξη, Πέτρε, ἐμφανιζεται μέ πολλές ὡραῖες μορφές. Γι᾿ αὐτό καί ὁ Ἰερεμίας λέει: «Δύο χείμαρροι νεροῦ βγῆκαν ἀπό τά μάτια μου»1. Δύο ἑπομένως εἶναι τά κυριότερα εἴδη τῆς κατάνυξης: ὅταν ἡ…

  Το πένθος ως μέσο προσηλυτισμού για τη Σκοπιά Της Αλεξίας Κρηνίτη Από τις πιο δύσκολες και καθοριστικές στιγμές στη ζωή μας είναι ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου. Όση παρηγοριά και αν μας προσφέρει η ελπίδα της Ανάστασης, δεν παύει η περίοδος πένθους να είναι δύσκολη και να μας καθιστά συναισθηματικά ευάλωτους. Επιπλέον, ως άνθρωποι…

Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε; Γιατί ήταν κακός; Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να κλαις, αλλά και να ευχαριστείς το Θεό, που σταμάτησε πια η κακία του. Μήπως, απεναντίας, ήταν καλός; Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να χαίρεσαι, γιατί πέθανε «πριν η κακία αλλάξει τη σύνεσή του…

Από το Γεροντικό σ’ όλη του τη ζωή, όποτε καθόταν στο εργόχειρο του, ο αββάς Αρσένιος είχε ένα πανί στον κόρφο του, για (να σκουπίζει) τα δάκρυα πού έτρεχαν συνεχώς από τα μάτια του. Βλέποντας αυτό το πράγμα ο ξακουστός ανάμεσα στους μοναχούς (αββάς) Ποιμήν, του έλεγε:Είσαι μακάριος, Αρσένιε, γιατί δεν θα έχεις ανάγκη από…

  Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σου. Μέ βεβαιώνεις ὅτι ἔβαλες ἀγγελίες στίς ἐφημερίδες, ὅτι δέν θά ἑορτάσεις τή Σλάβα σου ἐξ αἰτίας τοῦ πένθους στό σπίτι. Τό πένθος σου ἀπό καριᾶς μοιράζομαι μαζί σου. Ξανά λέω: ὁ Θεός νά ἀναπαύσει τήν ψυχή τοῦ ἔντιμου γιοῦ σου. Παραμένεις σέ αὐτό τό πένθος ἀκόμα, ἀλλά…

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ   Ἁγίου Κυπριανοῦ Καρθαγένης (+258 μ.Χ.), «De Mortalitate», (P.L. 4, 58 3-602) Δέν πρέπει νά θλιβώμεθα, ἀγαπητοί χριστιανοί ἀπό τήν ἐκδημία τῶν ἀδελφῶν μας πρός τόν Θεό, ἀφοῦ γνωρίζομε καλά ὅτι δέν ἔχουν χαθῆ, ἀλλ᾿ ὅτι ἁπλῶς προηγοῦνται ἀπό ἐμᾶς. Ξέρομε πράγματι ὅτι δέν μᾶς ἐγκαταλείπουν παρά γιά νά προπορευθοῦν, ὅπως κάνουν…

ΣΤΑ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΑ, που είναι γεμάτα μ’ ολόχρυσες σελίδες ηρωϊκών πράξεων, διαβάζομε την ακόλουθη συγκινητική ιστορία: Όταν Αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Μαξιμιανός, μαρτύρησε στην Αίγυπτο γύρω στα 304 ο Άγιος Ούαρος, νεαρός ακόμη αξιωματικός κάποιας Ρωμαϊκής λεγεώνος. Ζηλωτής χριστιανός, συνελήφθη μέσα στις φυλακές που πήγαινε κρυφά για ν’ ανακουφίζη και να δίνη θάρρος στους μάρτυρας….

Εισαγωγικά 1. Εκκλησιαστικοί αγώνες και συγγραφικό έργο 2. Η ομάδα των παραμυθητικών επιστολών 3. Διακριτική συμπεριφορά προς τους πενθούντες 4. Θνητός ο άνθρωπος για το συμφέρον του. Και των νέων ο θά­νατος ευεργεσία 5. Τα σημαντικότερα παραμυθητικά επιχειρήματα α. Ο άνθρωπος γεννιέται θνητός. Δεν εξαιρείται κανείς β. Και η κτίσις θνητή: Ο ουρανός, η γη,…

  Ὅταν λοιπόν δεῖ ὁ διάβολος κάποιον νά ζεῖ μέσα στό πένθος,  δέν μένει ἐκεῖ, γιατί δειλιάζει τήν ταπείνωση πού προξενεῖται ἀπό τό πένθος. Ἄν ὅμως δεῖ κάποιον νά φαντάζεται μέ ὑπερηφάνεια ὅτι θά φθάσει τά ὑψηλά,  ἔχοντας πόθο σατανικό καί ὄχι ἀληθινό,  τότε εὔκολα τόν πιάνει στά δίχτυα του σάν ὑπηρέτη του.